Hem İslamcı, hem solcu, hem liberal hem de emekçi

Son zamanlarda Türkiye’de yazımın başlığında dikkat çektiğim özellikleri bir arada barındıran insan tipleri oluşmaya başladı farkında mısınız?

Nasıl oluyorsa bir kişi yukarıdaki tanımlamaların hepsini aynı anda üzerinde taşıyabiliyor.

Son dönemde medyada bazı ‘İslamcıların’ da 1 Mayıs kutlamalarına katılacak olmasından dolayı bir hayli keyiflenen arkadaşlar var. İslamcı-solcu ittifakından niçin bu kadar heyecan duyduklarını da doğrusu anlamıyorum.

Bu ittifak veyahut ‘solcu Müslüman’ meselesine geçmeden önce işçi, emekçi ve 1 Mayıs bayramına dair birkaç cümle söylemek niyetindeyim.

‘İslamcıların’ da 1 Mayıs’ta ‘emekçilere’ destek verecek olması neyi değiştirecek?

Solcular 1 Mayıs gibi işçi bayramlarında ne yaptılar, ne istediler de alamadılar ki İslamcıların desteğiyle bunu elde edecekler?

İşçiler yılda bir gün niçin, neden sokağa dökülüyor?

Önce şu sorulara cevap vermek gerekmez mi: Türkiye’de kim emekçi, nerede bu emekçiler?

Ya da şöyle sorayım: Türkiye emek verilen bir ülke mi? Emek verenlere rağmen mi bu haldeyiz? Medyada, siyasette, tarımda, sanayide, teknolojide, sanatta, müzikte, eğitimde, mimaride kısacası herhangi bir alanda bu emeğin bir verimini, kazanımlarını görüyor musunuz?

Yoksa ben mi maraza çıkarıyorum? Bunca emekçi var, bunca emek var ve biz hala yerimizde sayıyoruz öyle mi?

Bizim emekçilerin verdiği ‘emek’ ise dünyada mesafe kat etmiş milletlerin emekçilerinin verdiği ne?

Emek sarf ettiğini söyleyenler hangi alanda, hangi sektörde, hangi başarıyı yakalamış da dünyada yüzümüzü ağartacak bir iş çıkarmışlar? Haksız mıyım?

Garip bir biçimde, emekçi arkadaşların da emeğin mahiyeti, kalitesi, etkileriyle ilgili bir dertleri, sözleri yok. 

Dikkat ediyor musunuz yapılan mitinglerde en çok ‘onurlu bir yaşam istiyoruz’ diye bağırıyorlar.

Nedir onurlu bir yaşam? Nasıl bir şeydir? Yüksek gelirden başka bir dayanağı yok mudur?

Üstelik bugün Türkiye’de beyaz yakalılar ile yakası kirli olanlar arasında ne tür bir onur farkı var? Hangisi daha onurlu? Bu konuda bir fikir yürütebiliyor musunuz?

İkisi arasında ne tür bir yaşam farkı var? Parası çok olan daha esaslı bir hayat mı yaşıyor? Hangisi daha yüksek bir kişilik sahibi?

Birbirimizi kandırmayalım ortada adı konmamış bir para kazanma ve daha çok zengin olma yarışı var. Bir kısmı daha uyanık olduğu için parya erken kavuşmuş diğer kısım ise o paradan kendine pay istiyor. 

Kaldı ki daha çok para onur getirseydi iş dünyamız bu halde olur muydu? Siz çok parası olan ama kendisine gelen en küçük baskı karşısında onurunu muhafaza edebilen bir işadamı gördünüz mü?

Siz parasının kendisine fazladan itibar, yüksek değer, yüksek kültür, sağlam kişilik katan bir kodaman gördünüz mü?

Çevrenizde para kazanmış kimselerde hoşgörüye, samimiyete, zarafete, asalete, yardım severliğe, sağlam kişiliğe şahit oldunuz mu?

Bizim zenginlerimizde onur olsaydı bu ülke bu halde olur muydu? Bizim zenginlerimizde onur olsaydı bu şehirlerimiz bu halde olur muydu? Bizim zenginlerimizde onur olsaydı bu kadar sefil ruhlu insan bir ülkede toplanabilir miydi? Bizim zenginlerimizde onur olsaydı müziğimiz, sanatımız, mimarimiz, eğitimimiz bu düzeyde mi olurdu Allah aşkına?

Hal böyleyken bir grup insan her yıl sokağa çıkıp işadamlarının taşıdığı ‘onur’dan pay istiyorlar.

Üstelik bunu isterlerken de bizleri de yanlarında görmek istiyorlar.

Bizim ülkemizde bir yolunu bulup parayı kazananlara sağcı veyahut liberal, o paradan sonradan pay isteyenlere de solcu veyahut komünist deniyor.

Ne demişti Gothe: “Düşünce sefaleti maddi sefaleti de beraberinde getirir.”

Bu, meselenin bir yönü. Bir diğer yönü ise daha çok aydın ve gazetecilerde görünen tuhaflıklar.

İdeolojiler arası geçiş başladı son dönemlerde. Solcularda İslamcılara has belirtiler, İslamcılarda solculara has tutumlar, bu her ikisinde de liberallere ait davranış şekilleri ortaya çıkmaya başladı. Biz bir insanda aynı anda hem İslamcı hem solcu hem de liberal tutumları görebiliyoruz.

Ben buna “aydınların açılımı” diyorum. Tabanı genişletme harekatı. Neyi savunduğun, neyi istediğin, neyi istemediğinin bir kıymeti yok. Önemli olan ne kadar taraftar toplayabildiğindir. Bir tarafta hem muhafazakar AK Partili olabilir, diğer taraftan hiçbir belgeye dayanmadan sosyeteye uyup ‘soykırım’ için Taksim’e yürüyebilirsin. Bir tarafta eşcinsellerin hakkını ararsın, diğer taraftan başörtülülerin. Yeri geldiğinde “Kürtlerin hakkını arıyorum” diyerek en olmaz ırkçı söylemlere destek verebilirsin. Bir diğer taraftan da ümmetçilik adı altında sınırların kaldırılmasını savunursun. Üstelik tüm bunları yaparken de ortak payda olarak ‘insan hakları’nı gösterirsin.

Çünkü önemli olan ne yapmak istediğin değil ne kadar çok insanın gözünde paye topladığındır. Toplantılara, davetlere, programlara ne kadar çok çağrıldığındır. Ne kadar çok adam yerine konulduğundur.

Bir insanın hem İslamcı olup hem de solcu söylemlere sarılmasını gerçekten anlamış değilim. Çünkü Türkiye’de sol denince devlete, dine ve sermayeye olan muarızlık akla gelir.

Solcuların bu tutumları ortalıktayken bir ‘İslamcı’nın solcu söylemlere yönelmesine şaşıyorum.

Çünkü, İslamcıların, sermayeyi sorgulamak, eleştirmek için pekala özgün argümanlar kullanabileceğini biliyorum.

Türkiye’de entelektüel solcuların çok az bir kısmı, İslam kültürüne ciddiyetle, samimiyetle yöneldi. İslamcılar arasında, ne dediğini bilen sistem karşıtları, anti-kapitalistler de yok değil. Çok az sayıdaki insanın bu yönelişleri ile medyanın genelindeki sağdan sola, soldan sağa dansı birbirine karıştırmamak gerek.

Duygusal, düşünsel arayışlara elbette saygım var. Fakat “Beni filancalar da beğensin” havasındaki kimselerin ikide bir ağız değiştirmelerinden, yeni rollere soyunmalarından hiçbir fayda umamıyorum.

Benim açımdan ideolojilerin bir kıymeti harbiyesi yok. Her birimiz bir ideolojiyi bu ülke için daha iyisini yapmak üzere benimseriz. Mesele hangisini benimsemekte değil nasıl sürdürdüğümüzde ortaya çıkıyor.

Yani demem odur ki zor olan bir ideolojiye mensup olmak değil, bir kişilik, bir şahsiyet ve sağlam ahlak sahibi olmaktır.  Sağlam bir şahsiyet olmadıktan sonra ister solcu ol ister İslamcı ya da liberal fark etmez. Çünkü varacağın nokta aynı. twitter.com/acikcenk