Hayrettin Karaman'ın kutsal savaşı

Yeni yıl vesilesiyle sakin, huzurlu bir yazı yazma niyetindeydim. Fakat, Hayrettin Karaman Hoca’nın Pazar günü Yeni Şafak’ta yayınlanan yazısını okuyunca ne yazık ki buna imkan kalmadı.

Suriyeli düşünür ilim adamı Cevdet Sait bir TV kanalında yaptığı konuşmada “Suriye'de rejimin mi yoksa muhaliflerin mi tarafını tutuyorsunuz?” sorusuna silahla hak aramanın yanlış olduğunu belirtip, “Kur'an'ın tarafını tutuyorum. Ben en baştan beri rejimin muhalifiyim bunu herkes biliyor. İslam aleminin en büyük sorunu 'sömürüye elverişliliktir. 'İslam alemi maalesef aklını yitirdi” demiş.

Cevdet Said’in bu konuşmasına Hayrettin Karaman hocanın yaptığı yorumu, verdiği cevabı görünce içim karardı ve üzüldüm.

Hayrettin Karaman Hoca’ya göre “Suriye’de sorun silahla çözülmez, yapmayın etmeyin birbirinizi öldürmeyin” diyenler zalimin ekmeğine yağ sürüyormuş.

Oldu mu şimdi hocam? Yakıştı mı size? Ne oldu size böyle?

İktidarın tamamen siyasi hesaplarla aldığı tutumlarını meşrulaştırmak için her gün bir ayet bulup çıkaracak mısınız?  Agresif siyasete dinsel onay vermeye daha ne kadar devam edeceksiniz?

28 Şubat döneminde binlerce kız çocuğunun hayatı söndü, binlerce insan işinden oldu, binlerce aile dramı yaşandı niçin tek bir sert söz söylemediniz? Niçin bu insanlara haklarını aramaları için ön ayak olmadınız? Niçin size “hocam bir şeyler yapın” diyenlere sabrı, oyuna gelmemeyi öğütlüyordunuz? Eğer silah çözümse o zaman niçin sesinizi çıkmıyordunuz?

Hayatınızda hangi meseleyi silahla çözdünüz ki şimdi Suriye’de on binlerce insanın ölümünü meşru göstermek için Kur’an’dan savaş ayetlerini bulup öne sürüyorsunuz?

Savaş, kan ölüm… bir alimin önereceği bir şey midir Allah aşkına?

Dinler huzur, kardeşlik, dostluk tesis etmek için var değil mi? Peki nasıl oluyor da bu din sizin elinizde çatışmanın, savaşın, kavganın bir aracı halini geliyor?

Mekke’nin kansız, kavgasız, savaşsız fetih edilmesinin sizin için hiç mi değeri yok?

Müslümanların savaşmamak için hicret etmesinin hiç mi anlamı yok?

Nasıl oluyor da merhameti, bağışlamayı, yaşatmayı, dostluğu, kardeşliği öğütleyen bir dinden ve onun peygamberinden bu kadar ölüm taraftarlığı çıkarıyorsunuz?

Nasıl oluyor da adı ‘barış’ olan bir dinden savaşı öğütleyen bir fikir üretiyorsunuz?

Nasıl oluyor da Müslümanların birbirlerini öldürmelerine ayetleri dayanak yapıyorsunuz?

Yıllarca “Hayat iman ve cihattır” diyerek yüzbinlerce insanın hayatınız çekilmez yaptınız yetmedi mi?

Hala kalkmış Kur’an’ın öldürmeyi, yakmayı, yıkmayı öğütlediğini söylüyorsunuz?

Yıllardır sizin ağzınıza bakıyoruz. Oturmayı, kalkmayı, temizliği, misafirliği, dekorasyonu, sanatı, eğitimi, cinselliği, uzayı, denizi… her şeyi size soruyor, danışıyoruz.
üzerimizde hakkınız da var. Sizinle doğrudan, dolaylı derin bir hukukumuz da var. 

Fakat geldiğiniz nokta burası mıdır hocam? Öldürmeyi, ölmeyi mi öneriyorsunuz?

“Silahla olmaz, Müslümanlar birbirlerini öldürmemeli; konuşarak, ikna ederek meseleleri çözmemiz gerek” diyen birini hedef alıyorsunuz. Üstelik bunu söyleyenleri “zalimin ekmeğine yağ sürmekle” suçluyorsunuz. Bu size yakışıyor mu?Nedir sizi bu kadar fanatik bir taraftar haline sokan şey?

“Yakın, yıkın, öldürün, hatta Esad’a destek veren sivilleri bile öldürün” diyen El Kardavi adlı akıl fukarasını eleştireceğinize “Bu işler silahla olmaz, Müslümanlar birbirlerini öldürmesin, daha derin çözümler gerekli” diyen Cevdet Said’e hücum ediyorsunuz. Bu nasıl bir akıl tutulmasıdır?

Bu nasıl bir iktidar sarhoşluğudur? Anlaşılır gibi değil.

İktidarla kurduğunuz siyasi bağı korumak için Allah’ın dinini daha ne kadar malzeme yapacaksınız?

Türkiye’de Kürtlerin ‘silahla hak aramaları’ önünüze geldiğinde ‘çatı hikayesini’ anlatıp ‘bunun haram olduğunu’ açıklayan ayetler okuyorsunuz.

Konu Suriye için ‘silahla hak arama’ olunca bu sefer de bunun meşru olduğuna dair yorum fırsatı veren ayetler bulup çıkarıyorsunuz.

Bütün bunlar nasıl oluyor Allah aşkına?

Siz, Müslümanların mı kanaat önderisiniz yoksa AK Partililerin mi? Niçin yazdıklarınız, söyledikleriniz, ürettikleriniz hep AK Parti’nin konumunu güçlendirmeye, yaptıklarını meşrulaştırmaya matuf? Niçin?

Diyelim ki Suriye’de ‘dünya sistemi’nin oyunlarını görecek durumda değilsiniz. Diyelim ki ABD ve İsrail’in oradaki hesaplarının farkında değilsiniz.

Bir iki gösteriden sonra silaha sarılan, muhalif denen çapulcu takımının pespayeliklerini, yaptığı vahşetleri de mi görmüyorsunuz?

Olayın bütününü görmediğiniz halde niçin kendinizi bu konularda fikir beyan etme mecburiyetinde hissediyorsunuz?

Suriye harap edildi, on binlerce insan öldürüldü, binlerce çocuk yetim kaldı, toplumun arasına bir kan davası sokuldu.  Ne için bütün bunlar? Ne alınacak karşılığında? Suriye’de ‘İslami bir yönetim’ gelecek diye daha kaç garibanın ölmesini bekliyorsunuz? Kaldı ki gelecek ‘İslami yönetim’in ‘dünya sistemi’nin oyuncağı olmaktan başka bir işe yaramayacağını da mı göremiyorsunuz? Bütün bunları görmeniz için ne yapmamız gerek?

Ayıptır, yazıktır, günahtır.

Diğer taraftan Suriye’de insanların birbirlerini öldürmelerine fetva vereceğinize, Türkiye’de dinin niçin bir çatışma aracına dönüştüğünü düşünün hocam.

Destek verdiğiniz siyasal kadroların yakalandığı kibir hastalığına bir çare arayın. Bunun fetvasını verin.

Suriye’ye kafayı yoracağınıza Türkiye’de kendilerine Müslüman, dindar diyen kesimlerin ahlaki düşüklüğüne çare arayın. Bu kadar dindarlıktan, bu kadar bozuk, çarpık ahlak; üslupsuzluk, kabalık nasıl çıktı? Bu soruya cevap verin.  twitter.com/acikcenk