Bir it gördüm ki....
Bir it gördüm ki....
Bazı yazarlarımız eleştirilerim karşısında ne kadar hoşgörülüyse birçoğu da bir o kadar tepkili.
Hoşgörülü olanlar biliyorlar ki kişilikleriyle bir sorunum yok…
Kavgalı olmamız ise mümkün değil…
Sevgisini de nefretini de bana ayrılmış köşelerde veya karşılaşmalarımızda açıkça (hatta biraz fazla açık) söyleyebilen biriyim…
Kimseye durduk yerde, “hırsız, uğursuz, namussuz, puşt, pezevenk, ahlâksız, yandaş, yalaka” v.s” dediğim yok; demem de…
“Yanlışın var” demek ise hepimizin birbirimize karşı sonsuz özgürlükle kullanabileceğimiz “iki kelime”.
Benim yaptığım da o işte…
“Yanlışın var”…
Çok beğenerek okuduğum, entelektüel derinliği olan, demokratlıklarından şüphe etmeyi aklımın ucuna bile getirmek istemediğim yazarlar var ki; bazen onlar bile “yanlış yapıyor”lar…
Biliyorum efendim;
Kendi pencerelerinden öyle görünüyor…
Ona bir lâfım yok…
Ama gözü gören, gönül gözü de körelmemiş bir insan kendi penceresinden baktığında “ot” gördüyse “orman” gördüğünü yazar, söyler mi?..
At gördüğünde “bir it gördüm ki” diye başlar mı söze…
Elbette başlamaz…
Ama…
Başlayanlar çok…
Bendeniz en çok da 28 Şubat Sürecinin medya kartelinden şikâyetçiydim bu konuda...
Öyle manşetler atarlar, yazılarına öyle başlıklar koyarlardı ki; haberi veya yazıyı okumadan ne demek istediklerini anlar; isim vermeden kimleri karaladıkların bilirdik.
Söylenmemiş bir söz, verilmemiş bir demeç üzerinden dönemin Başbakan'ı (merhum Erbakan) veya Başbakan Yardımcısı Dışişleri Bakanı (Çiller) aşağılanır, hakaret edilirdi.
Şimdi ise zihnen veya gönülden siyasal iktidara yakın bazı arkadaşlarımız 28 Şubat kartel medyasının yanlışlarını yapıyorlar…
Üzülüyorum tabii…
Örnek mi?..
Söyleyeyim:
Erdoğan'ın İsrail Cumhurbaşkanı Perez'in kolunu koparırcasına sıkıp da "van minüt" çekmesi birkaç müzmin Erdoğan muhalifi hatta “düşmanı” hariç hepimizin gururumuzu okşamıştı
İşte o günlerde bile, en azılı Erdoğan düşmanı köşesinde, “Eyvah! İsrail'e meydan okuduk” diye yazmamış, ekranlarda söylememişti…
Hiç mi eleştirmemişlerdi?..
Tabii ki eleştirmişler, Erdoğan’a cephe almışlardı ama ben şahsen köşe yazarlarımızın en "İsrailci" olanlarından bile "Eyvah! İsrail'e meydan okuduk" diye yazan, söyleyen, ulusal onurumuzu ayaklar altına alan bir iktidar muhalifine veya taraftarına rastlamadım.
Demek istemem o ki;
Olmayan, söylenmeyen, yazılmayan bir cümle ile taraflardan birini suçlamak biz gazetecilere yakışmıyor.