AK Parti-Liberal kavgasının asıl kaybedeni kim?

Son günlerde herkes bana AK Parti ile liberaller arasında var olduğu düşünülen çatışmanın arka planını yazmamı salık veriyor.

Liberaller ile AK Parti arasında bir çatışma var mı gerçekten?

Peki bir çatışma varsa bunu bir arka planı var mı?

Nedir AK Parti ile, kendisine bugüne kadar canla başla destek çıkan liberal yazarların ‘çatışmasının’ asıl nedeni?

Doğrusu ortada ciddi anlamda bir AK Parti- Liberal çatışması olduğunu düşünenlerden değilim.

Liberal bazı arkadaşlar iktidar sayesinde sürdükleri saltanatın verdiği sarhoşlukla sağa sola çaka satıyorlar, hepsi bu.

İstiyorlar ki Başbakan Erdoğan her daim onlar gibi düşünsün. He zaman onların istediklerini yapsın.

Fakat siyasetçinin de bir tabanı var, dolayısıyla işler öyle liberallerin istediği gibi olmuyor.

Üstelik Altan kardeşler dışında AK Parti’yle ters düşen liberal var mı?  Mesela Hıncal Uluç liberal mi sayılacak?  Bu da ayrıca ilginç bir durum.

Biliyorum, Altan kardeşlerin neden böyle bir yola  girdiklerini merak ediyorsunuz.

Mehmet Altan’ın tutum ve söyleminde,  kişisel beklentilerinin ciddi bir rol oynadığının şahitlerindenim.  Fakat mahrem konulara girecek değilim.

Aynı şeyi Ahmet Altan için söyleyemem.

Ahmet Altan’ın AK Parti’yle girdiği münakaşanın bir arka planı olduğunu sanmıyorum.

Neyse benim asıl söylemek istediklerim bunlar değil.

Çıkması muhtemel çatışmada, benim ilginç bulduğum nokta AK Parti yanlısı medyanın düşeceği durum.

Eğer ileride AK Parti ile liberaller arasında gerçek bir çatışma çıkacaksa, bundan en büyük zararı AK Parti değil, ona destek veren medya organları görecek, bundan kimsenin şüphesi olmasın.

Bilmem son günlerdeki tartışmalarda Hıncal Uluç’un içine girdiği tutum dikkatinizi çekti mi?

Hıncal Uluç bu tartışmalarda herkesten daha açık bir şekilde AK Parti’yi eleştirdi ve safını belli etti.

Aynı şey Mehmet Altan için de geçerli. Onun da gazetesiyle ilişkisi sorunlu.

Bununla birlikte, AK Parti yanlısı medyada ne yazık ki liberal yazarlar büyük ilgi görüyor.  Sakın yanlış anlamayın, okurlar nezdinde değil, yöneticiler nezdinde.

Bütün yatırımlar onlar üzerine yapılıyor. Hesaplar onlar üzerine kuruluyor. 

Çıkacak muhtemel bir çatışmada en büyük zararı bu medyanın görmesi kaçınılmaz.

Hatırlar mısınız, Yeni Şafak’ın 28 şubat döneminde bu takımla girdiği ittifakı?

Ne yapmıştı Yeni Şafak?

İyi niyetle bu arkadaşlara kucak açmış, her birine kalemini geri vermişti, değil mi?

Irak işgali patlak verdiğinde ne oldu?

İttifak çatırdadı.
Irak işgaline ve 1 Mart tezkeresine karşı çıkan gazete ve muhafazakar kesim ile bu yazarların arası açıldı. Gazeteden ilk kopan Cengiz Çandar oldu. Ardından Nazlı Ilıcak, Mehmet Barlas başka gazetelere geçtiler. 

Bu ittifakın çatırdamasından kim zarar gördü?

Hem mahalleye, hem de Yeni Şafak’a ağabeylik etmeye kalkanlar, ilk görüş ayrılığında nereye gittiler?

Ama bu tecrübelerden kimse pek ders almıyor. Niçin?

Denklem yine aynı . Sanki hiç ihtilaf yaşanmayacakmış gibi hareket ediliyor.

Kim bilir, belki biz yanılırız. Belki de ittifaklar düşünce birliğine, yol arkadaşlıklarına dönüşmüştür?

Kim bilir, geçen yazımda dediğim gibi, belki de içimizden karşı takımın sahasına geçecek gücü bulanlar o takımın formasını giymiştir? Belki de biz bir ham hayal içerisindeyiz?

Ama bilmeliler ki, böyle arkadaşlar varsa, formasını  giydikleri takımla beraber küme düşecekler. 

Yaşayıp göreceğiz.