Zaman yazarından Arda'ya destek!
Zaman yazarı Turan Alkan'dan Arda'nın açıklamalarına destek geldi.
Arda'ya mektup başlığı ile yazan A. Turan Alkan Maçtan sonra dikkat çekici sözler söylemişsin dedi ve şöyle devam etti:
"Evlât acılarını paylaşmayı bilelim; gerisi düzelir yavaş yavaş." Bu noktayı savunmak kolay değil Arda, üstelik sevimsiz. "Sen Türk askeriyle PKK'lıyı aynı kefeye mi koyuyorsun?" ithamı var işin ucunda. Askerimiz, canımız-ciğerimiz; dağda gezen PKK'lı ise aslında yabancımız değil, o da evlâdımız, o da TC vatandaşı. O çocukların yaptığı işi kimse tasvib etmez, fakat ebeveynlerinin gözünde genç yaşta can vermiş bir evlâdın acısını ölçecek terazi icad edilmedi bugüne kadar.
Kabul edelim, geçmişte bu inceliklere riayet göstermedik. Kamuoyunun hıncı yatışsın diye ölü ele geçirilenlerin cesedini karakol avlularına yatırıp teşhir ettik, saygısız davrandık, cenazelerini ailelerinin defnetmesine bile engel çıkardık. O nokta önemliydi. Acıyı paylaşma basiretini göstermek yerine, ölümlerle yürek soğutmayı tercih ettiğimiz zamanlar oldu.
Arda da onu söylüyor işte, "İnsanlar ölmesin istiyorum. Her gün ölüm haberleri geliyor. Türkiye Cumhuriyeti askerî üniformasıyla ölenler olduğu kadar kandırılıp dağa çıkan ve orada ölen gençler var. Ne uğruna ölüyorlar? Bilmiyoruz. Ancak hiçbir gerekçe bir insanın ölmesi için yeterli değil. Bunca zaman bir arada bu topraklarda hep beraber yaşadık, barış içerisinde yaşadık. Bütün bu ölümlerde ocaklar yanıyor. Ben kimsenin ocağı yanmasın, kimse ölmesin istiyorum. Söylemek istediğim bu." Hâlâ şehit haberleri geliyor ama; böyle bir ortamda Arda olmak, Arda gibi konuşmak kolay değil. İçimizden birileri bunu yapmalı ama; elmalarla armutları karıştırmadan doğruları söylemeli, hatırlatmalı; bu doğruları söylemek, mantıksız ve gâyesiz bir cinâyet şirketi haline gelen PKK'yı şirin göstermek değil; hakikate saygı göstermek, kendimize duymamız gereken saygıyı kaybetmemek. Doğru, hakşinas ve âdil bir yerde durup zihin sağlığımızı korumak için, direnmek için.
(...) Sevgili Arda; maçtan sonraki cümlelerin, attığın ve attırdığın golden daha değerliydi. Helâl olsun kalbine insan ve millet sevgisi koyan ana-babana. Gözlerinden öperim.
