Yılmaz Özdil

"Kenter" soyadını taşıyan iki kardeşi sevenler, kişiliklerine ve sanatlarına hayranlık duyanlar annesiyle babasının aşklarının büyüklüğünü de evrelerini de biliyorduk...
Daha önce çok yazılmış anlatılmıştı...
Ama...
O zaman okuduğumuzda çok da fazla etkilenmemiştik çünkü hayran olduğumuz "İki Kenter" de hayattaydılar...
Ama bugün içlerinden biri, yaşça küçüğü yok...
Yani adı gibi herkese, her şeye "Müşfik" olanı yok...
Orhan Veli'yi Orhan Veli'den daha iyi oynayanı yok yani...
Ve...
Yılmaz Özdil işte böyle bir günde, iki Kenter kardeşin annesiyle babasının hayat öykülerini tozlu arşivlerden bulup çıkarmış ve yayımlamış...
Çok da iyi yapmış...
Bilmeyenler de mutlaka okusunlar ve öğrensinler...
Neyi mi?..
"Aşktan da üstün" olan değerin ne olabileceğini...
Evet efendim;
Bugünkü Hürriyet'te başlığı altında yayımlanan makalesiyle Yılmaz Özdil "Günün Köşe Yazarı"... 
Yılmaz Özdil bir özeleştiri yapıyor ki Gencay Gürün okuduğunda belki çok düşünür...
Ne mi diyor Özdil?..
Şöyle:
"Tiyatroda sahneye koymak için abuk sabuk senaryolar aranır hep niye?"
Gencay Gürün, Özdil'in köşe yazılarını topladığı kitabını sahnelenmişti ya; onu demek istemiş olmalı...