Yılmaz Erdoğan
Çünkü nesnelere duyduğumuz isteği işlere, insan ilişkilerine duymayı geçmiş bir yere bırakmıştık
Yılmaz Erdoğan'ın "Bir rol için hiç bu kadar yüzsüz davranmamıştım" sözü: Çok hoşuma gitti. Bir şeyi kibirden vazgeçerek, egodan sıyrılarak istemek. Küçümsenmekten korkmadan. Hayatım boyunca yüzsüzlük yapacak kadar isteyeceğim hiçbir şey olmadı. Öyle istekleri olanlara hep imrendim. Öyle insanları sevdim, kınamadım. Yıllar önce bir öğrencim benimle konuşmak, beni bir şeylere dahil etmek istiyordu. Çok istiyordu. Görüşmeyi kabul etsem hiç bitmeyecek bir sürece girecektim. Kabul etmedim. Adı Mustafa'ydı. Vaz geçmedi. İş inada bindi. Ne zaman"vaktiniz var mı" dese, "yok" dedim. Bir, iki, üç... Böyle sürdü gitti. Bir gün yine kapımda. Hiç ses çıkarmadan öyle duruyor. Sordum "Hayırdır, yine neden bekliyorsun?" "Hiç" dedi, "Benimle konuşmaya vakit bulacağınız zamana kadar bekleyeceğim." Gülümsedim. "Gel öyleyse"dedim. İnadımı kıran şey, çok istemesiydi. Çünkü nesnelere duyduğumuz isteği işlere, insan ilişkilerine duymayı geçmiş bir yere bırakmıştık. Para vererek aldığımız şeyler, gerçekten istediklerimiz değildi, öyle sandık.
Az önce okuduğunuz satırları Nuran Yıldız'dan alıntıladım...
Üzerine hiçbir yorum yapmıyor; Yılmaz Erdoğan'ı, Nuran Yıldız'ın anlatımıyla alkışlıyorum...
