Volkan Konak diye biri!..
“Gaydırıguppap Cemilem”le de, kalkıp sevgili dostum Turan Bayar’dan öğrendiğim şekliyle oynadım…
ADNAN BERK OKAN
Volkan Konak…
Bu nasıl bir adam böyle yahu!...
Bu nasıl bir yetenek!..
Bu nasıl bir sevimlilik…
Tatlı dillilik de güler yüzlülük…
Bu nasıl bir performans…
“Şov” bu yahu!..
Şovun kralı hem de…
Ve de tek kişilik şov…
Milyon harcanıp da çekilen dizi filmlere inat en ucuzundan ama en değerlisinden…
Daha iyisi mümkün mü?..
İtiraf ederim ki bugüne kadar ilk defa izledim Volkan Konak’ı…
Yok yok; daha önce sesini birkaç şarkısını (türküsünü) dinlemiş; okuduğu şiirlerle kendimden geçmiştim…
Ama izleyişim ilk oldu…
Ve…
Zerrin gibi “tüüü benim suratıma” dedim kendi kendime…
Niçin mi “tüüü benim suratıma” ?..
Volkan Konak’ın sahne performansını izlemekte geç kaldığım için…
Şarkıysa şarkı be arkadaş…
Türküyse türkü…
Maya mı?..
Bozlak mı?..
Özgün mü?..
Beste mi?..
Güfte mi?..
“Yok”, yok…
Bir şiir okuyor…
Pardon okumuyor, “yaşıyor”…
Çünkü şiir okunmaz yaşanır…
Ve mizah…
Seyirciden çok kendisi gülen komiklerin, Amerikan gece kulüplerinin ucuz komedyenlerinden apartılmış sözüm ona mizahlarına bin basar…
Mizahın zirvesi kardeş zirvesi…
İnanılır gibi değil…
Saat sekizde başladı…
Çok sık reklâm arası verse de ayrılmadım ekranın başından…
Karım bir süre sonra Dilâ Hanım’a gitti ve döndü geldi…
Ben o süreçte de Konak’ta konaklamayı yeğledim…
Ne iyi ettim de konakladım…
Karadeniz türkülerinin en krallarını dinledim arada sevimli komiklikleriyle…
Ege’ye gittik bazen…
Kimi zaman Trakya’daydık…
Burdur’a çıktık Volkan'la...
“Gaydırıguppap Cemilem”le de, kalkıp sevgili dostum Turan Bayar’dan öğrendiğim şekliyle oynadım…
Ey dostlar!..
Zevkinize karışmam ama bana sorarsanız ünlülerin jüri üyeliğini “sululuk yapmak” zannettikleri, “yarışma” adı altında yayınlanan şu ekran cıngıllarından kurtarın kendinizi…
Ya da kaçın şu, bir sahnesi beş dakika süren ağlama platformlarına dönüşmüş dizi filmlerden…
Geçin gelin şu Volkan Konak’larına…
Şuraya bakar mısınız?..
Yanına 3 – 5 laf ebesi de almadan tek başına 3 saat ekranda kalacaksın ve izleyenler “bitmesin” diye dua edecek…
Olacak şey değil…
Müthiş…
Mükemmel…
Muhteşem…
Haftaya yine olsa yine geçerim ekran başına ve yine mıhlanmış çivi gibi kakılır kalırım yerime…
Helâl olsun sana kardeş…
İçli sesin, gülen yüzün dert görmesin ki biz seni hep görelum!..
Not: Daha çok Volkan Konak'larımız olmalı...
Daha çok konserler izlemeliyiz ekranlarda...
Daha çok müziğin daha çok sevgi, daha çok dostluk, daha çok barış olduğunu unutmamalıyız...
