Umur Talu o çirkin maziyi hatırlattı
Kime derseniz? Söyleyelim efendim. Geçenlerde Allah'tan ömür ve köşe dilenen beyefendiye...
GAZETECİLER. COM - AK Parti üçüncü kez seçilince tüyleri diken diken olmuştu da... Kovulma korkusu ile köşe ve ömür dilenmişti yaradandan...
Kimden söz ettiğimizi biliyorsunuz sanırız...
Mehmet Y. Yılmaz'dan...
13 Haziran sabahı şöyle yazmıştı:
"Önümüzdeki günlerde Allah ömür ve 'köşe' verirse ben buna devam edeceğim."
HASTA EMEKÇİYİ KOVMUŞTU
Bugünlerde yaradandan ömür ve köşe dilenen Yılmaz'ın mazisinde öyle bir dönem var ki önce onun hesabını vermeli sanırız...
Umur Talu o maziyi hatırlatıyor ve şöyle yazıyor:
"Allah uzun ömür versin elbet; ama "köşe"yi bilemem, çünkü patron sık sık alıp veriyor. Fakat, "Kendi gibi" biri "ömür ile köşe" diye ağıt yakacaksa...
Aklına hemen Akal Atilla, Duygu Asena, Turhan Selçuk da gelmeli.
Çünkü...
Kadim bir gazetenin başına geçtiğinde; önce o gazetenin kökünde, gövdesinde "varlığı" olanları kazımıştı.
Zeynep Oral'dan okuyalım: "Akal Atilla 1961'de Milliyet/e girdiğinde 22 yaşındaydı. Kurulduğu günden (1972) Milliyet/ten atıldığımız 2001 Şubat'ma, Milliyet Sanat'ta onun imzası vardı.
Kırk yıllık emek, çaba, alın teri.
Son yıllar darbeler birbirini izledi.
Sevgili eşi Güleri vakitsiz kaybetmesi, önemli ameliyatlar... Ve son darbe, işten atılması. 6 Şubat 2002'de kalp kriziyle yitirdik. 63 yaşındaydı. Bilen bilir. Akal'ın parantezine (1939-2002) yerine yoksa 2001 mi yazmalıydım?"
"Ömür, köşe" diye hislenen arkadaş onu da kovduğunda, Atilla zaten hastaydı.
Aldığı mütevazı ücret kadar, gazetenin dostluğuna, desteğine de ihtiyacı vardı.
Yazının devamı için
Kimden söz ettiğimizi biliyorsunuz sanırız...
Mehmet Y. Yılmaz'dan...
13 Haziran sabahı şöyle yazmıştı:
"Önümüzdeki günlerde Allah ömür ve 'köşe' verirse ben buna devam edeceğim."
HASTA EMEKÇİYİ KOVMUŞTU
Bugünlerde yaradandan ömür ve köşe dilenen Yılmaz'ın mazisinde öyle bir dönem var ki önce onun hesabını vermeli sanırız...
Umur Talu o maziyi hatırlatıyor ve şöyle yazıyor:
"Allah uzun ömür versin elbet; ama "köşe"yi bilemem, çünkü patron sık sık alıp veriyor. Fakat, "Kendi gibi" biri "ömür ile köşe" diye ağıt yakacaksa...
Aklına hemen Akal Atilla, Duygu Asena, Turhan Selçuk da gelmeli.
Çünkü...
Kadim bir gazetenin başına geçtiğinde; önce o gazetenin kökünde, gövdesinde "varlığı" olanları kazımıştı.
Zeynep Oral'dan okuyalım: "Akal Atilla 1961'de Milliyet/e girdiğinde 22 yaşındaydı. Kurulduğu günden (1972) Milliyet/ten atıldığımız 2001 Şubat'ma, Milliyet Sanat'ta onun imzası vardı.
Kırk yıllık emek, çaba, alın teri.
Son yıllar darbeler birbirini izledi.
Sevgili eşi Güleri vakitsiz kaybetmesi, önemli ameliyatlar... Ve son darbe, işten atılması. 6 Şubat 2002'de kalp kriziyle yitirdik. 63 yaşındaydı. Bilen bilir. Akal'ın parantezine (1939-2002) yerine yoksa 2001 mi yazmalıydım?"
"Ömür, köşe" diye hislenen arkadaş onu da kovduğunda, Atilla zaten hastaydı.
Aldığı mütevazı ücret kadar, gazetenin dostluğuna, desteğine de ihtiyacı vardı.
Yazının devamı için
