Soner Yalçın kazandı

Ey güzel meslektaşlarım...
Birbirimizi sevmek zorunda değiliz.
Birbirimize saygı duymak zorunda da değiliz…
Birbirimizin yazıp söylediklerini beğenmek gibi bir zorunluluğumuz da yok…
Yanlışlarımıza göz yummamız ise mesleki ayıbımız olur.

*
Ama be arkadaş…
İçimizden biri eğer bizim mahalledeyse kakasında boncuk buluyor…
Karşı mahalledeyse boncuğunda kaka arıyorsak; işte bu olmaz…

*
Sözü, Soner Yalçın’ın bugünkü SÖZCÜ’de “İsmail Küçükkaya” başlığı altında
yayımlanan makalesine getireceğim.
Soner adeta gazetecilik dersi veriyor…
O Soner ki…
17/25 Aralık yargı operasyonu dâhil olmak üzere Sayın Cumhurbaşkanı’nın FETÖ
ve PKK terörüyle yaptığı mücadelede her zaman yanında durma prensibinden asla
vazgeçmemiştir.
Hem de bunu, SÖZCÜ’de yapabilmiştir.

*
Bugünkü yazısında da, İsmail’in bir gazeteci heyecanıyla verdiği (Veya iddia ettiği)
bir haber yüzünden ve hiçbir yargılama olmadan cezalandırılmasını eleştiriyor
Soner (Cezanın kuruma verilmesiyle İsmail’e verilmesi arasında hiçbir fark yok).

*
Değerli meslektaşlarım.
Gazetecilikte yanlış yapmanın bedeli okur ve güven kaybıdır.
Bir diğer sonucu da haberin iftira olması durumunda yargılanmak ve mahkûm
olmaktır...
Ama…
Yargılama yapmadan verilen ceza; hukukun temel ilkelerine de basın
özgürlüğüne de aykırıdır.

*
Hâsılı…
Gazetecilik vicdanıyla yazılmış yazısıyla Soner Yalçın kazandı.