'Siz uyurken saçlarımız örtüyor üstünüzü Paşam'
Gazeteciler.com yazarı Nuran Yıldız, 10 Kasım'da oldukça farklı bir yazı ile karşınızda.
NURAN YILDIZ
Bugün 10 Kasım. Ve ben. 2010 yılının 10 Kasım'ında yazdığım ve (a)sosyal medyada paylaşılan bir yazıyı gazeteciler.com okurlarıyla da paylaşmak istedim.
Çünkü biz kadınlar için Mustafa Kemal'in yeri çok ayrı. İşte o yazı:
SİZ UYURKEN, SAÇLARIMIZ ÖRTÜYOR ÜSTÜNÜZÜ PAŞAM...
Paşam...
İçimde boğulan sözcüklerin zehriyle kendimi büyük bir kitabevine atmıştım. Dün... Öylesine...
Gözüm bir kitabın kapağına takıldı kaldı, başka raflar, başka kitaplar yokmuş gibi: "Beni İki Kadın Çok Sevdi"... Yazarı Oğuz Akay.
Latife Hanım ve Fikriye için söylediğiniz sözleri alıp kitabın kapağına koymuşlar...
Bir hüzün bastı içimi, dokunsalar ağlayacaktım. Çocuk küskünlüğünde kapadım gözlerimi. Sitem kirpiklerimin arasında kaldı.
Fikriniz sorulsaydı, izin vermezdiniz bu sözlerin kitap kapağında yüreğimize vurmasına. Bir dosta, belli ki efkârlı bir anınızda, içiniz cızz ederek belki, yalnızca dertleşmek için (sigaranızdan da derince içinize çekmiş misinizdir acaba?), yüzleşmek için kendinizle... Fısıldar gibi söylemişsinizdir. Bir dosta...
Bir kitap kapağında görmek istemezdiniz sözlerinizi, biliyorum. Sizi seven tüm kadınların yüreği burulsun istemezdiniz... Buruldu benim yüreğim dün... Yıllar öncesinden terk edilmiş çok sevmiş bir kadın gibi omuzlarım düştü...
Kıskandım... Sizi iki kadının sevdiği doğru değil, en az üç kadındır o, iki değil. Ben neredeyim, iki kadın çok sevdiyse sizi?
Arkadaşımı dürtüp kitabı gösterdim. "O'nu seven tüm kadınların yüreğine çizik atmak gibi..." dedim.
Biz kadınlar sizi çok sevdik Paşam. Üzerimizden karanlıkları çekip aldığınız için. Başımızı dik, duruşumuzu onurlu, yaşamımızı meydan okuyucu kıldığınız için biz tüm kadınlar sizi çok sevdik.
Bin türlü sevginin bir kasede çırpılması gibi, binlerce sevgi türünden oluşur bizim size olan sevgimiz. Tüm kapları doldurur gibi bir pınarın tek gözünden.
Sarı saçlarına bakıp bir çocuğu sever gibi sevdik sizi. Bin yıllardan beklenmiş, bin acılarla doğurulmuş üzerine titrenen bir çocuğu sever gibi sevdik... Çok sevdik.
Zihnimizi durultan, yüreğimizde güç, kanatlarımızın altında rüzgar olan "gözleri çakmak çakmak" bir kahramanı sevdik biz.
Yalnız ve mağrur. Yalnız ve güçlü. Yalnız ve kararlı. Yalnız ve şefkate ihtiyaç duyan bir devi sever gibi sevdik biz.
Yüreğinden geçen aşkları hep yarım bırakmış adamı, bir kadının şefkatli kucağında dinlendirmek istediğimiz bir adamı sever gibi sevdik sizi...
Çok sevdik biz sizi. Yalnızca iki kadın değil, biz hepimiz... Yüreklerimizden yaptığımız, saçlarımızla örttüğümüz bir yatakta uyuyorsunuz Paşam...