Siniri bozulan medyayı yazdı!
"Ben her zaman muhaliftim, şimdi de öyleyim, ama sakın beni CHP'li sanmayın" diye özetlenebilecek bir yakınma okuduğumda acıyasım geldi.
"İşin ilginç yönü, komşularla ilişkimiz fevkalâde iyi iken 'sıfır sorun' politikasını kıyasıya eleştirenler ile Suriye'den hareketle sertleşen üsluba bakıp "Ne oldu 'komşularla sıfır sorun' politikası?" diye seslerini yükseltenler aynı kişiler..." diyen Taha Kıvanç, "Politikayı beğenmeyenler şimdilerde o politika yürümüyor diye neredeyse karalar bağlayacak...Benzer bir çelişki, hükümete yönelik en köklü itirazla ilgili de yaşanıyor." yazdı ve şöyle devam etti:
"Gün geçmiyor ki, medyada, bulundukları köşelerde, "İktidar eleştirilere tahammülsüz" diye özetlenebilecek bir yazı veya yorum çıkmasın... Sansür uygulanıyormuş... Bazı gazeteler veya yazarlar yapılan yanlışları eleştirmiyormuş...
Anlamadığım nokta şu: Bu eleştiriler 'eleştiri yapılamadığı' ileri sürülen medyada çıkıyor. Yani, eleştirenin elini tutan, kalemini büken, eleştirdi diye kendisine yan bakan yok... Eleştiren eleştiriyor, hem de kıyasıya...
Peki sorun ne?
Sanıyorum sorun şu: Eski devirlerde 'sağcı' bilinen hükümetleri kıyasıya eleştirenler, eleştirdikleri siyasiler tarafından el üstünde tutuluyor, başköşelerde ağırlanıyorlardı; bugünkü iktidar işte bunu pek yapmıyor. Eleştirilere kulak verilmiyor değil, eleştirenlere prim verilmiyor. Onların derdi de burada başlıyor işte: Eskisi gibi, küfür ettikleri kadrolar tarafından dikkate alınmak istiyorlar; ama nafile...
Dün hayli kıdemli bir yazarın sütununda "Ben her zaman muhaliftim, şimdi de öyleyim, ama sakın beni CHP'li sanmayın" diye özetlenebilecek bir yakınma okuduğumda acıyasım geldi. Demek, millet, cemaziyelevvellerine bakıp doğru sonuca varmaya başlamış...
Çelişkileri sinir sistemlerini de zorluyorsa hiç şaşırmam...
