Serdar Turgut bekleneni yaptı...
Çünkü “özür dileme” geleneği, yanlışları azaltma ve giderek sıfıra indirme geleneğidir… Yeter ki özür “samimi” olsun…
GAZETECİLER.COM - Gazetelerimiz ve yazarlarımız iyi bir geleneği yerleştirmek üzereler…
Bu gelenek, “özür dileme” geleneği…
Çünkü “özür dileme” geleneği, yanlışları azaltma ve giderek sıfıra indirme geleneğidir…
Yeter ki özür “samimi” olsun…
Serdar Turgut’un Rojin’den özür dileyen yazısı her satırı ile “samimi”…
Üzülmüş Serdar Turgut…
Çok üzülmüş hem de..
Daha çok da Rojin’i üzdüğüne üzülmüş…
Zarif bir hanımefendiyi kırdığına, incittiğine üzülmüş…
Şu satırlara bakar mısınız?..
Rojin senden de özür diliyorum. O yazıda tanımlanan aslında sen değilsin, hiç kimse değil. Çünkü o tür bir olay tabii ki olmadı ve olmayacak. Senin adın, sadece kamuya mal olmuş bir isim olduğu ve meşhur olduğun için kullanıldı. Keşke senin ismin yerine Rana'yı dağa kaldıracağım demiş olsaydım. Ama bu olamazdı. Çünkü Rana dağa götürüldüğünde örgüt çok eskiden anında çökerdi ve hepimiz bir an önce dağdan kaçmak isteyebilirdik.
Umarız Serdar Turgut bundan sonra espri ile sulu şakayı birbirine karıştırmaz…
Rojin’e gelince…
Onun da kendisinden bekleneni yaparak, savcılığa verdiği şikâyet dilekçesini geri çekmesini bekliyoruz..
Bunu yapacaktır da…
