Reha Muhtar'ın bu yazısı çirkin kaçtı
Bu yazının günü mü? Zamanı mı? Bir ülke acıyla kavrulurken Japon sevgiliyle aşk yazısı yazdı...
GAZETECİLER.COM - Reha Muhtar bu yapar böyle şeyler diyemeyeceğiz.
Hiç kusura bakmasın ama bu yazının ne günüydü ne zamanıydı.
Japonya insanlık trajedisi ile kıvranıyor.
Felaketler üst üste geliyor.
Depremin acısı üstüne nükleer kabus binmiş.
Böyle bir zamanda yazılacak en son Japonya yazısı budur...
Evli bir Japon kadınla öpüşmesini, sevişmesini, kimono fantezisini biraz sonraya saklasaymış keşke...
Yazıdan özet bölümler de şöyle:
"Onu gördüğüm anda büyülenmiştim... Şık ve batılı tarzda bir Japon kadınıydı... Benden muhtemelen 4-5 yaş büyüktü, 30 yaşlarında ya vardı ya yoktu..
(...) Lacivert bir Tokyo gecesi bizi bekliyordu... İnanılmaz bir gece kulubüne götürdü cazibeli kadın bizi... Tavanda aynaların olduğu , loşla karanlık arası, çok lüks bir gece kulübüydü gittiğimiz... Katarlı meslektaşım biraz bizden uzaklaşmış, biz o muhteşem kadınla öpüşmeye başlamıştık...
(...)
Kocasından ayrılmak üzereydi muhteşem kadın ve muhtemelen bir şeylerin intikamını hayattan benim aracılığımla almaktaydı...
(...)
Bir gün kimonolarıyla gelmişti...
“Bak bakalım” demişti “Gerçek bir Japon kadını karşısında ne yapacaksın şimdi?..”
Kat kat kimonolar vardı üzerinde...
Dün akşam “Çernobil gibi bir felakete sadece 24 saat kaldı Japonya’da” başlığının bugünkü gazetede yer alacağını görünce, yaşadıklarım bir film şeridi gibi geçti gözümün önünden...
(...)
Kim bilir Japon sevgili şimdi nerede ve ne yapmakta?..
Yaşıyor mu acaba?..
Kocasından ayrılıp yeni bir hayat kurdu mu kendine?..
“Sevdin mi Japon kadınını?..” demişti bana dudağıma öpücük kondurup ayrılırken...
27 yıl sonra buradan fısıldasam duyar mı sesimi acaba?..
-”Çok sevdim...”
Yazının tamamı
Hiç kusura bakmasın ama bu yazının ne günüydü ne zamanıydı.
Japonya insanlık trajedisi ile kıvranıyor.
Felaketler üst üste geliyor.
Depremin acısı üstüne nükleer kabus binmiş.
Böyle bir zamanda yazılacak en son Japonya yazısı budur...
Evli bir Japon kadınla öpüşmesini, sevişmesini, kimono fantezisini biraz sonraya saklasaymış keşke...
Yazıdan özet bölümler de şöyle:
"Onu gördüğüm anda büyülenmiştim... Şık ve batılı tarzda bir Japon kadınıydı... Benden muhtemelen 4-5 yaş büyüktü, 30 yaşlarında ya vardı ya yoktu..
(...) Lacivert bir Tokyo gecesi bizi bekliyordu... İnanılmaz bir gece kulubüne götürdü cazibeli kadın bizi... Tavanda aynaların olduğu , loşla karanlık arası, çok lüks bir gece kulübüydü gittiğimiz... Katarlı meslektaşım biraz bizden uzaklaşmış, biz o muhteşem kadınla öpüşmeye başlamıştık...
(...)
Kocasından ayrılmak üzereydi muhteşem kadın ve muhtemelen bir şeylerin intikamını hayattan benim aracılığımla almaktaydı...(...)
Bir gün kimonolarıyla gelmişti...
“Bak bakalım” demişti “Gerçek bir Japon kadını karşısında ne yapacaksın şimdi?..”
Kat kat kimonolar vardı üzerinde...
Dün akşam “Çernobil gibi bir felakete sadece 24 saat kaldı Japonya’da” başlığının bugünkü gazetede yer alacağını görünce, yaşadıklarım bir film şeridi gibi geçti gözümün önünden...
(...)
Kim bilir Japon sevgili şimdi nerede ve ne yapmakta?..
Yaşıyor mu acaba?..
Kocasından ayrılıp yeni bir hayat kurdu mu kendine?..
“Sevdin mi Japon kadınını?..” demişti bana dudağıma öpücük kondurup ayrılırken...
27 yıl sonra buradan fısıldasam duyar mı sesimi acaba?..
-”Çok sevdim...”
Yazının tamamı
