Özdemir'den Akil İnsan Alatlı'ya sert çıkış
Alev Alatlı'nın yazmakta olduğu son romanına Beyaz Türkler küstüler ismini verecek olması Radikal yazarı Cüneyt Özdemir'in dikkatini çekti.
GAZETECİLER.COM - Akil İnsanlar Komisyonu'na da seçilen Alev Alatlı'nın yazmakta olduğu son romanına Beyaz Türkler küstüler ismini verecek olması Radikal yazarı Cüneyt Özdemir'in dikkatini çekti.
Özdemir köşesinde Beyaz Türkler tanımının analizini yaptıktan sonra, kitabın ismini yorumladı. İşte Özdemir'in "Hayır Beyaz Türkler küsmediler" dediği o yazıdan çarpıcı bir bölüm:
ALEV ALATLI'DAN SEKSİ BAŞLIK
"Alev Alatlı son kurmaca romanına bu 'seksi' başlığı uygun görmüş. 'Beyaz Türklük' rahmetli Ufuk Güldemir'in bir kitabında kullanması ile son yıllarda gündemimize giren bir kavram. Neye göre tarif edeceğimizi hâlâ tam olarak kestiremediğimiz, sınırlarının yerini, yurdunu bulamadığımız, bu parantezin içine kimi alıp kimi dışında tutacağımızı tam olarak bulamadığımız bir kavram kargaşası. Kendisini 'Beyaz Türkler'in sözcüsü olarak konumlandıran Ertuğrul Özkök'ü saymazsak "Ben bir Beyaz Türk'üm" diye böbürlenen hiç kimseyi bulamazsınız. Evine eskiciden aldığı tabloyu asıp 'paşa dedesi'yle övünen hâlâ vardır belki ancak Beyaz Türklüğü ile övünen yoktur.
(...)
OLUNAN DEĞİL OLUNMAK İSTENEN
Olunan değil olunmak istenen bir şeydir Beyaz Türklük.
Zengin olmaktır. İyi eğitim almaktır. Pahalı semtlerde şehrin merkezinde oturmaktır. Türkiye’nin yönetiminde söz sahibi olmaktır. Bürokrasiye hükmetmek, devletin direksiyonunda oturmaktır. Yargıda sözünün geçmesidir. Restorana gittiğin zaman garsonun önünü iliklemesidir. Bayramlarda akrabaya değil yurtdışına geziye gitmektir. Tekneye binmektir Beyaz Türklük. Biraz Nişantaşıdır, biraz ciptir, biraz yurtdışında eğitimdir. Anlayacağınız Cumhuriyet projesi içinde herkesin kendisine biraz emek, biraz şans biraz da alavere dalavere ile yer bulabileceği sınıfsal bir karikatürdür Beyaz Türklük.
TÜRKİYE DEĞİŞMEKTEDİR SEVGİLİ SEYİRCİLER
Ve Türkiye değişmektedir sevgili seyirciler.
Aktörler aynı film içinde elbiselerini çıkartıp başkalarına vermekte güçlü güçsüzü, eğitimli eğitimsizi, zengin fakiri senaryoyu hiç bozmadan oynayarak filme devam etmektedir.
Köylü milletin efendisi olunca Beyaz Türk olur. Taa ki bir başka köylü milletin efendisi olmaya talip olana kadar devam eder bu beyazlık… Bu gelinen yerde geçmiş ve geçmişe ait olan hemen her şey unutulmak, terk edilmek istenen kötü bir anıdır! Bir Yahudinin, Yahudilerden nefret eden bir Naziye dönüşmesine benzer bu Kafkaesk değişim…
Beyaz Türklük sınıfsal bir ‘Kafdağı’nın adıysa o dağa çıkanın bir daha o dağın eteklerine inmekten ölesiye korktuğunu anlayabilirsiniz.
O sınıfsal ‘Kafdağı’ndan inmek, o ‘Kafdağı’na ulaşmaktan daha zordur.
HAYIR BEYAZ TÜRKLER KÜSMEDİ
Hayır, Beyaz Türkler küsmediler.
Türkiye’nin bir Beyaz Türk sorunu da yok.
Sadece bir devir teslim töreninin telaşı var.
Beyaz Türklük bir kez daha el değiştiriyor, o kadar...
Cüneyt Özdemir'in yazısının tamamını okuyabilirsiniz.
Özdemir köşesinde Beyaz Türkler tanımının analizini yaptıktan sonra, kitabın ismini yorumladı. İşte Özdemir'in "Hayır Beyaz Türkler küsmediler" dediği o yazıdan çarpıcı bir bölüm:
ALEV ALATLI'DAN SEKSİ BAŞLIK
"Alev Alatlı son kurmaca romanına bu 'seksi' başlığı uygun görmüş. 'Beyaz Türklük' rahmetli Ufuk Güldemir'in bir kitabında kullanması ile son yıllarda gündemimize giren bir kavram. Neye göre tarif edeceğimizi hâlâ tam olarak kestiremediğimiz, sınırlarının yerini, yurdunu bulamadığımız, bu parantezin içine kimi alıp kimi dışında tutacağımızı tam olarak bulamadığımız bir kavram kargaşası. Kendisini 'Beyaz Türkler'in sözcüsü olarak konumlandıran Ertuğrul Özkök'ü saymazsak "Ben bir Beyaz Türk'üm" diye böbürlenen hiç kimseyi bulamazsınız. Evine eskiciden aldığı tabloyu asıp 'paşa dedesi'yle övünen hâlâ vardır belki ancak Beyaz Türklüğü ile övünen yoktur.
(...)
OLUNAN DEĞİL OLUNMAK İSTENEN
Olunan değil olunmak istenen bir şeydir Beyaz Türklük.
Zengin olmaktır. İyi eğitim almaktır. Pahalı semtlerde şehrin merkezinde oturmaktır. Türkiye’nin yönetiminde söz sahibi olmaktır. Bürokrasiye hükmetmek, devletin direksiyonunda oturmaktır. Yargıda sözünün geçmesidir. Restorana gittiğin zaman garsonun önünü iliklemesidir. Bayramlarda akrabaya değil yurtdışına geziye gitmektir. Tekneye binmektir Beyaz Türklük. Biraz Nişantaşıdır, biraz ciptir, biraz yurtdışında eğitimdir. Anlayacağınız Cumhuriyet projesi içinde herkesin kendisine biraz emek, biraz şans biraz da alavere dalavere ile yer bulabileceği sınıfsal bir karikatürdür Beyaz Türklük.
TÜRKİYE DEĞİŞMEKTEDİR SEVGİLİ SEYİRCİLER
Ve Türkiye değişmektedir sevgili seyirciler.
Aktörler aynı film içinde elbiselerini çıkartıp başkalarına vermekte güçlü güçsüzü, eğitimli eğitimsizi, zengin fakiri senaryoyu hiç bozmadan oynayarak filme devam etmektedir.
Köylü milletin efendisi olunca Beyaz Türk olur. Taa ki bir başka köylü milletin efendisi olmaya talip olana kadar devam eder bu beyazlık… Bu gelinen yerde geçmiş ve geçmişe ait olan hemen her şey unutulmak, terk edilmek istenen kötü bir anıdır! Bir Yahudinin, Yahudilerden nefret eden bir Naziye dönüşmesine benzer bu Kafkaesk değişim…
Beyaz Türklük sınıfsal bir ‘Kafdağı’nın adıysa o dağa çıkanın bir daha o dağın eteklerine inmekten ölesiye korktuğunu anlayabilirsiniz.
O sınıfsal ‘Kafdağı’ndan inmek, o ‘Kafdağı’na ulaşmaktan daha zordur.
HAYIR BEYAZ TÜRKLER KÜSMEDİ
Hayır, Beyaz Türkler küsmediler.
Türkiye’nin bir Beyaz Türk sorunu da yok.
Sadece bir devir teslim töreninin telaşı var.
Beyaz Türklük bir kez daha el değiştiriyor, o kadar...
Cüneyt Özdemir'in yazısının tamamını okuyabilirsiniz.
