'Onu unutursak her şeyimizi kaybederiz'...

ADNAN BERK OKAN

Ey güzel insanlar!..

9. Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel, kendi adına inşa edilen müzenin açılış töreninde şöyle dedi:

"Eğer onu (Atatürk) unutursak, her şeyimizi kaybederiz..."

Ne yazık ki Sayın Demirel o cümleyi boşuna ve durduk yerde söylemedi...

Neden mi?..

Çünkü...

Buruk bir (Eğer bu arada adı değiştirilmediyse) Cumhuriyet Bayramı  kutluyoruz...

O cumhuriyet ki ilânı; tebaalıktan "halk" katına yükselişin, padişah kulluğundan yurttaşlık payesine geçişin milâdıdır...

Bugün, ilân edilişinin 91. yıl dönümü...

Ve bugün...

Nüfusumuzun yarısı, diğer yarısına kırgın...

Nüfusumuzun yarısı, diğer yarısına kızgın...

Nüfusumuzun yarısı, diğer yarısından nefret ediyor...

Devlet, yurttaşların en az yarısına karşı hiddetli...

(Sayın Demirel, "devlet halkına hiddetlenmez" derken sadece haziruna değil herkese sesleniyor gibiydi)...

Hatta...

İntikam peşinde koşuyor...

Halkın polisi halkı copluyor...

Halkın polisi halkın kafasına biber gazı kapsülü fırlatıyor...

Halkın polisi halkı öldürüyor...

Sokaklarımız kan gölü...

Evrensel hukuk "Tu kaka"...



Yargı bağımsızlığı bitik...

Yargı tarafsızlığı yitik...

Bağımsız ve tarafsız yargının kolu kanadı kırık...

Yani...      

Hâkimler ve savcıların en kutsal vazifeleri adaleti eksiksiz, hilesiz, hurdasız dağıtmak...

Gelin görün ki aynı hâkim ve savcılar; meslektaşlarının bir bölümünden intikam almak, nefretlerini tatmin etmek için el ele verip sözüm ona "Yargıda Birlik" kuruyorlar:

"Siz bize darbe girişimi ya da casusuluk yaptıkları iddiasıyla siyasi akrabalarımızı yıllarca hapislerde çürüten paralelcilerden intikamımızı almamız için yardımcı olun... Biz de size aynı paralelcileri mahkum etmeniz, intikamınızı almanız için omuz verelim"...

Ve...

İşte böyle bir ortamda; işsizlik almış başını gidiyor…

Yani…

Ülke, “Bana bir kişilik istihdam yaratanın kölesi olurum” denilecek bir dönemden geçiyor…

İş sahibi olanlar ise savaşta değil, işlerinin başında, ekmek paralarını çıkarırken ölüyorlar...

Neden?..

Patronları daha çok kazansın diye...

Kimileri madende (Soma'dan sonra şimdi de Ermenek... İnşallah bu defa can kaybı olmaz. 18 emekçimizin hepsi sağ salim kurtulurlar)...

Kimileri inşaat asansöründe...

Kimileri tersanelerde...

Ülkeyi yönettiklerini zannedenlerin ise umurlarında bile değil işçi ölümleri...

"İşin fıtratında var bu tür işlerde ölüm" diyor bir başbakan...

Ve...

Seçmenin yarısından çoğu bu "Uhrevi" retoriği elleri patlarcasına, ölümü kutsarcasına alkışlıyor...

Ülkeyi yönettiklerini zannedenler; "tam da kafamıza göre halk bulduk" deyip  daha da rahatlıyorlar...

Ve...

Ekonomik istikrarın birinci koşulu, “Yurtta sulh cihanda sulh” ilkesini ellerinin tersiyle itiyorlar…

Demokrasinin köküne benzin dökülüyor…

Birileri ellerinde çakmaklarla demokrasi ağacına doğru koşuyorlar…

Ülkeyi yönettiklerini zanneden siyasi guruplar (Ki % 99'u AIDS’den bile korkmama geniyle bezenmiş erkek milleti) ve etkin medya yöneticileri, yazarları “bize bi şey olmaz aabi” modunda öylece izliyorlar bu çılgın koşuyu…

Hukuk iğfal ediliyor…

Hukukçu geçinenler ise tecavüz röntgenciliği yapıyor…

AB tam üyeliği konusunda ipe un sermiş olmanın bize çok şey kaybettirdiği ve bundan sonra daha da çok şey kaybettireceği AB yandaşlarının bile umurlarında değil…   

Siyaset ve Medya…

Bu iki kurum birbirinin mütemmimi…

Ama…

Taraflar o kadar “taraftar” olmuşlar ki; birinden biri diğerini yok ederse kendisinin de biteceğini göremiyor…

Ne siyasetçinin hoşgörüsü var…

Ne de medyamızın…

Siyasetçiler aynı ekranda, aynı anda, aynı konuyu tartışmayı kabul etmiyorlar...

Geçtiğimiz gece HaberTürk'te Didem Arslan Yılmaz, her birini ayrı ayrı konuk etti...

Neden?..

Bir araya gelemediler de ondan...

Sanırsınız Orhan baba'nın "Bir araya gelemeyiz" şarkısına klip çekiyorlar...

Yoksa...

Bir araya gelirlerse birbirlerini öldürmekten mi korkuyorlar?..

Yahu siyasetçinin gerçek ölümü demokrasinin öldüğü an başlar be…

Görmüyorlar mı iki demokrasi can çekişiyor…

Neden mi can çekişiyor?..

Söyleyeyim:

En masum tartışma konularında bile fırsat bulsalar birbirlerinin beynini patlatacak kadar hoşgörüsüz ve kabalar da ondan…

Siyasi veya mesleki rakipleri için “Düşman” diyecek kadar da olgunluktan ve insanlıktan uzaklar…

Fikirlerinin, dini inançlarının, dillerinin ve zevklerinin farklı olmasını anlayışla karşılamaları ama hukukun temel ilkeleri konusunda hem fikir olmaları gerekirken; tam tersini yapıyorlar…

Herkes karşısındakinin de kendisi gibi düşünmesini…

Kendisiyle aynı zevke sahip olmasını…

Aynı dili konuşmasını…

Aynı dine inanmasını…

Hatta...

Aynı siyasi partiye oy vermesini istiyor...

Yahu o zaman o sisteme “demokrasi” denilebilir mi?..

Ve…

Demokraside; “senin hukukun sana, benim hukukum bana” gibi saçma sapan bir aşiret hukuku anlayışı olur mu?..

Ayıp yahu!..

İçimden, "bayramınız kutlu olsun" demek gelmiyor çünkü bugünün "bayram" olduğuna inandığınız konusunda şüphelerim var...

[email protected]