Ölümü ve kederli günlerini bile neşe ile anlatan millet hangisi?..
Biz de “kavgasız, nizasız” bir haber yaptığımız için özlem duyduğumuz tıklamayı alamayacağız ama olsun…
GAZETECİLER.COM – “Neşeli bir keder” başlığını atmış Mehmet Barlas makalelerinden birine…
Ve sonra da ulus olarak sosyal yaşamımızdaki davranış çelişkilerimizi hiç kimseye hakaret etmeden (aksini yapanlara duyurulur!) gözler önüne sermiş…
Biliyoruz…
Mehmet Barlas’ın “Kavga etmeden eleştirme” yöntemini anlatan bu makalesine pek rağbet etmeyeceksiniz…
Biz de “kavgasız, nizasız” bir haber yaptığımız için özlem duyduğumuz tıklamayı alamayacağız ama olsun…
Barlas’ın feylesof üslûbunu görmezden gelemeyeceğiz…
“Aslında” diyor Barlas “bizim acıklı güfteli şarkılarımızın seslendirildiği fasıllara büyük bir coşku içinde katılan rakı sofraları çevresindeki neşeli topluluklarımız da, aynı sahneyi canlandırmazlar mı?”
Sonra da buradaki temel farka dikkat çekiyor…
“Bizim şarkılarımızın söylenilişine eşlik eden kalabalıkların şarkının sözlerini anlamalarına rağmen, bu sözlere pek aldırmamalarıdır.
Örneğin bir Nihavent faslında güftesi de bestesi de Sadi Hoşses olan şarkının hep birlikte coşkuyla ve neşeyle söylenildiğini hiç duymadınız mı?” dedikten sonra (Barlas yazmıyor ama biz yazalım)
"Ağlamakla inlemekle ömrüm gelip geçiyor
Devâsı yok, garip gönlüm günden güne eriyor
Feryâdıma efganıma kimse bir ses vermiyor
Devâsı yok, garip gönlüm günden güne eriyor" diye terennüm edilen şarkıda dinleyenlerin(!)nasıl da keyifle el çırptıklarını ima ediyor…
Bir örnek de biz verelim…
“…. Belki de başucumda arzu ettiğim ölüm, hangi yakın zamanda öleceğim kim bilir?” diye ölüme doğru koşan bir zavallı anlatılırken, o kesif Arabesk ritimde atılan göbekler gördük…
Hem de koca koca devlet adamlarının ve anlı şanlı zenginlerimizin de konuk oldukları düğün derneklerde gördük o sahneleri…
Sevgili üstada hatırlatalım ki biz buyuz…
Ne yazık ki buyuz…
Barlas, o kederli şarkının büyük bir keyif ve neşeyle söylendiğini hatırlattıktan sonra; “Galiba” diyor, “tüm sosyo-politik yaşamımızın da ifadesidir bu kederle karışık neşeli halimiz. Sanki sürekli bir ‘Acı Tebessüm’ ifadesi vardır hayatımızda.”
Sonra neler mi diyor Barlas?..
Sözü TÜSİAD’a getirip devam ediyor…
