Neden bizde yakışıklı gazeteci yok?
Bugüne kadar yazılı basın 'çirkin çocukların' da yaşama alanıydı. Bizim gibi çocuklara da sahneye çıkma fırsatı veren tek yerdi gazeteler.
GAZETECİLER.COM - Muhalif tavrından seçim sonrasında keskin bir dönüş ile vazgeçen Oray Eğin, medya üzerine yazmaya devam ediyor ama, yazdıkları eskisi gibi sert eleştirler değil... Önceki gün New York Times gazetesinin kendi kendini nasıl eleştirdiğini yazan Eğin, bugün de aynı gazetenin Bağdat Temsilcisi'nin ne kadar yakışıklı olduğunu yazdı ve "Neden bizde yakışıklı gazeteci yok?"
Belgeselin de jönü olur mu, demeyin. Arango bir anda aradan sıyrılıyor. Belli ki iyi bir gazeteci. Ama bir başka özelliği daha var: Çok yakışıklı. Öyle böyle de değil, Rob Lowe gibi bir adamdan bahsediyorum.
BASIN BİZİM GİBİ ÇOCUKLARA DA SAHNEYE ÇIKMA FIRSAT VERİRDİ
Belgeseli izlerken karamsarlığa kapıldım. Ne yalan söyleyeyim, bugüne kadar yazılı basın 'çirkin çocukların' da yaşama alanıydı. Karnında mükemmel kası olmayan, kolunun kalınlığı belli bir santimetrenin altında kalan bizim gibi çocuklara da sahneye çıkma fırsatı veren tek yerdi gazeteler.
Hele hele imzalarda genellikle fotoğraf kullanılmayan Amerikan basınında okur hiç tanımadığı isimlerle fiziksel önyargılar söz konusu olmadan iletişim kurabiliyordu.
EN YAKIŞIKLI TÜRK GAZETECİSİ O GÜNLERDEN ÇOK UZAKTA
Bizde fotoğraflı imzalar yaygın. Kendimizi güzel göstermek için türlü numaralara, ışık oyunlarına başvuruyoruz bu adet icat edildiğinden beri. Yıllarca 'En yakışıklı Türk gazetecisi' unvanını elinde tutan Hasan Cemal artık o günlerden çok uzakta ama hala o günlerden kalma fotoğrafıyla selamlıyor okurlarını.
Hep birlikte böyle idare ediyorduk. Doğrusu, Türk medyasının erkeklerinde film yıldızı güzelliği aranmaz; zaten arasanız da bir tane bile Tim Arango bulamazsınız. Yok işte, ne yapalım.
Oray Eğin'in yazısının devamına buradan ulaşabilirsiniz.
