Namık Çınar
Cezaevinde yatan general ve subaylar/assubaylar aleyhinde yapılan acımasız yayın ve yorumları hatırlatıyor...
Taraf yazarlarından Namık Çınar'a "Ergenekoncu" ya da "Darbeci" falan diyebilir misiniz?..
Diyemezsiniz elbette...
Derseniz diliniz ensenizden çıkar(!)...
İşte o Namık Çınar bugünkü Taraf'ta Fırıncıya söyleyin, askerî mahkûmlara ekmek de vermesin başlığı altında yayımlanan makalesinde adalete nefret karıştıranlara pek güzel bir ders veriyor...
En önemlisi ise "zulüm" ile zihniyetlerin değiştirilemeyeceğini anlatıyor...
Cezaevinde yatan general ve subaylar/assubaylar aleyhinde yapılan acımasız yayın ve yorumları hatırlatıyor...
"Vesayet rejiminin yargı zulmü ile kaldırılmış gibi görünmesinin sadece yeni nefretler, öfkeler, intikam planlamaları yarattığını" söylemiyor ama aklı başında biri okuduğunda o mesajın verildiğini çok net görüyor...
Yıllardır söylemeye çalıştığım ve hem Kemalistlerin ve hem de İslâmcıların nefretini üzerime çekmeme sebep olan uyarılarımı açıkça değilse de ima yoluyla yapıyor...
Mustafa Kemal cumhuriyetin kuruluşuyla birlikte 1938 yılına kadar (Ondan sonra gelenler de 3 - 5 yıl öncesine kadar.) her türlü zihniyet değişikliğini baskı, hapishane ve hatta ortadan kaldırarak yapmaya çalıştı da ne oldu?..
İslamcılar mı bitti?..
Kıyafet yasasına rağmen bütün herkes yasaların emrettiği gibi mi giyindi?..
İşte gördük...
En geç bir hafta içinde Mecliste; bir bacağı protez olduğu için pantolon giymek zorunda olan ama Meclis İçtüzüğündeki yasak yüzünden giyemeyen bir milletvekilimizin (Şafak Pavey) yanında artık özgür olduğu için başıörtülü milletvekillerimiz olacak...
Demek istemem o ki; Kemalizm (Ne demekse) ve kökten laikçi Kemalistler kıyafet devrimi ile hiçbir şey elde edemediler, aksine daha çok düşman kazandılar...
Göreceksiniz ki bir süre sonra sadece askerler değil halkın çok büyük bir bölümü yargı zulmü ile yıkıldığı sanılan askeri vesayetin geri gelmesi için tabandan hareketlenmeye başlayacaklar...
Askeri vesayet sürse miydi?..
Tabii ki sürmeseydi ama böyle mi kaldırılmalıydı?..
Halkın yarısını halkın diğer yarısından nefret ettirerek mi?..
Hâsılı...
Akılcı ve adaletli makalesiyle Namık Çınar'ı alkışlıyorum...
Diyemezsiniz elbette...
Derseniz diliniz ensenizden çıkar(!)...
İşte o Namık Çınar bugünkü Taraf'ta Fırıncıya söyleyin, askerî mahkûmlara ekmek de vermesin başlığı altında yayımlanan makalesinde adalete nefret karıştıranlara pek güzel bir ders veriyor...
En önemlisi ise "zulüm" ile zihniyetlerin değiştirilemeyeceğini anlatıyor...
Cezaevinde yatan general ve subaylar/assubaylar aleyhinde yapılan acımasız yayın ve yorumları hatırlatıyor...
"Vesayet rejiminin yargı zulmü ile kaldırılmış gibi görünmesinin sadece yeni nefretler, öfkeler, intikam planlamaları yarattığını" söylemiyor ama aklı başında biri okuduğunda o mesajın verildiğini çok net görüyor...
Yıllardır söylemeye çalıştığım ve hem Kemalistlerin ve hem de İslâmcıların nefretini üzerime çekmeme sebep olan uyarılarımı açıkça değilse de ima yoluyla yapıyor...
Mustafa Kemal cumhuriyetin kuruluşuyla birlikte 1938 yılına kadar (Ondan sonra gelenler de 3 - 5 yıl öncesine kadar.) her türlü zihniyet değişikliğini baskı, hapishane ve hatta ortadan kaldırarak yapmaya çalıştı da ne oldu?..
İslamcılar mı bitti?..
Kıyafet yasasına rağmen bütün herkes yasaların emrettiği gibi mi giyindi?..
İşte gördük...
En geç bir hafta içinde Mecliste; bir bacağı protez olduğu için pantolon giymek zorunda olan ama Meclis İçtüzüğündeki yasak yüzünden giyemeyen bir milletvekilimizin (Şafak Pavey) yanında artık özgür olduğu için başıörtülü milletvekillerimiz olacak...
Demek istemem o ki; Kemalizm (Ne demekse) ve kökten laikçi Kemalistler kıyafet devrimi ile hiçbir şey elde edemediler, aksine daha çok düşman kazandılar...
Göreceksiniz ki bir süre sonra sadece askerler değil halkın çok büyük bir bölümü yargı zulmü ile yıkıldığı sanılan askeri vesayetin geri gelmesi için tabandan hareketlenmeye başlayacaklar...
Askeri vesayet sürse miydi?..
Tabii ki sürmeseydi ama böyle mi kaldırılmalıydı?..
Halkın yarısını halkın diğer yarısından nefret ettirerek mi?..
Hâsılı...
Akılcı ve adaletli makalesiyle Namık Çınar'ı alkışlıyorum...
