Nagehan Alçı Habertürk'de neler yaşadı?

İNTERNETHABER

TÜRBANLI KADINA "TÜRBANLI" DENİLMESİ AYIP MI?

NAGEHAN ALÇI İLE RÖPORTAJIN İKİNCİ BÖLÜMÜNDE İLGİNÇ KONULAR VAR... *ORAY EĞİN İLE GEÇİNEBİLDİ Mİ?  SERDAR TURGUT ALÇI'YI KÖŞE YAZARLIĞINA NASIL HAZIRLADI? İSMAİL KÜÇÜKKAYA NASIL BİR YAYIN YÖNETMENİ? NAGEHAN ALÇI'NIN EN ÇOK AYIPLADIĞI ŞEY NE? ''İKONCAN'DAN GAZETECİ OLMAZ'' ''EVET ÖZEL İLİŞKİLERİYLE BİR YERE GELMEK İSTEYENLER VAR'' ''ELİ YÜZÜ DÜZGÜN OLANA KİMİNLE KIRIŞTIRDI YAKIŞTIRMASI ÇOK ÇİRKİN'' RÖPORTAJIN İKİNCİ BÖLÜMÜNÜ OKUMAK İÇİN TIKLAYIN

Çok akılcı. Azimli. Başarılı. İyi bir eğitim almış. İngilizce, Almanca, İspanyolca’yı çok iyi biliyor. Fransızca ve Arapça anlaşabiliyor. Çok emin adımlarla ilerliyor. Öyle doğru ki, neredeyse hiç falsosu yok. Çok ketum.  Kelimelerini özenle seçiyor, polemiklerden uzak durmaya çalışıyor.

Nagehan Alçı. Habertürk’e program yapsın diye seçilmişken Yiğit Bulut’un kanaldan kaçırttığı güzel yüzlerden biri olarak anıldı. Aslında onu Yiğit Bulut olayıyla anmak büyük haksızlık olur. Akşam Gazetesi’nin pazartesi röportajlarına imza atan kişi o. Haftada 3 gün de köşe yazıyor. Gazetecilikte geçmişi çok da uzun değil. Sonraları beraber TV programı da yaptığı Serdar Turgut'la köşe yazarlığına; Tuncay Özkan'la televizyonculuğa adım atmış. 8 yıl olmuş. Ama 8 yıla çok şey sığdırmış. Hastalık derecesinde aşık gazeteciliğe. Dış politikada kendine çok güveniyor. Yarıştığı tek isim var; Christian Amanpour...

Pelin Batu ile Habertürk'te yaptığı programın adı ''Sınırsız''dı. Fakat program sınırlara takıldı. Nagehan Alçı'ya o sınırları sorduk. O da anlattı...

O taraftan teklif geldi. Kenan Tekdağ’la konuştuk. Kenan Bey Pelin’le konuşurken benim isimim geçmiş. Kenan Bey "Pelin’le beraber program yapmayı düşünür müsünüz" dedi. Pelin benim çok eski arkadaşım. Üniversiteden. İkimizin kulvarları aslında çok ayrı değil ama farklı alanlardaki ilgileri birleştirirsek birlikte olursak Voltran’ı oluştururuz diye düşündük.  Birkaç aydır program yapmak istiyordum. Sonra Yiğit Bulut’la bir araya geldik. Yiğit Bulut ‘Sınırsız’ ismini de önerdi.

[photos]

O detaylara çok fazla girmek istemiyorum.

Şöyle çıktık yola. Tanıdık figürlerin tanınmadık yönlerini konuşacaktık. Bir siyasiyi alalım atıyorum felsefe konuşalım. Sanatçıyı alalım siyaset konuşalım. Hafta sonu yapalım. Bu şekilde konuşurken zaman yaklaştıkça her gün yeni bir proje çıkıyor ortaya. Yiğit geldi "Siz neden öyle yapıyorsunuz, oturun prime time’da siyaset konuşun"dedi. Ama çok fazla oturtamadık. Bazen birden fazla konuk oldu. Editör olarak kanaldan destek gelmedi.  Kanal da çok kaotik.Neredeyse kimsenin bir editörü yoktu. Üzerimize alınmak birini suçlamak istemem. Ama çıkan ürün bana gurur vermedi. Pelin’e de vermedi. Bizi çok da strese soktu.

Oldu. Bir yandan başı çok kalabalık. Enteresan bir insan, çözmesi de zor.

Hayır bize hiç öyle bir şey olmadı. Duyuyorduk kanalda olduğunu ama bize hiç olmadı. Öyle bir şey olsa… Hayır olmadı. Orada devamlı çalışanlara kendinde öyle bir güç görüp yapıyor olabilir ama.

Sıkıntılarımız oldu Yiğit Bulut’la ama "dekolte giy mini giy" gibi olmadı. Öyle bir şey olsa ben bir dakika bile durmazdım o da bilir herhalde.

Onlar dedikodu olarak kalsın.

Sorunlar yaşandı tabii ki. Yiğit Bulut her şeyin içinde olmak istiyor. Herşeye hakim olmak istiyor. Böyle bir yöneticilik tarzı olabilir ayrıca tartışma konusu da olabilir ama bizimle uyuşmadı.

Ben 5 program yaptım, Pelin 6.

Ben kendim gibi olmayı tercih ederim.  10-20 yıl öncesini hatırlatan kıyafetler severim. Günlük hayatımda nasılsam onun biraz daha çekidüzen verilmiş halini severim.

Dekolte giymem ekranda. Giymişliğim de yoktur.

Ben onlarla ilgili ahkam kesmeyeyim. Az bir deneyimim oldu. Kenan Bey çok saygıdeğer, değer verdiğim bir insan. Kanalla ilgili kötü bir şey söyleyip de yanlış anlaşılmak istemem. Elektrik tutmadı yapamadık diyelim.

Reyting kaygısı var kanalda. Reyting de canavar insanı yiyip bitiren bir şey. O da her şeyi değiştiriyor. Yiğit Bulut da ondan belki… Onun da işi zor. Sonuçta kanalın reyting alması isteniyor.

Evet.

Ya oldu işte bir şeyler.

Çok konuşuldu. Benim başarı haneme yazacağım bir şey olmadı.

 8 yıldır gazetecilikte epey bir yol aldım der misiniz?

Geldiğin yerden memnun musun dersen. Hayır daha yolun başındayım. Bu beni tatmin edecekse küçük hedef koydum demektir.

Kimseyle yarışmak gibi bir hedefim yok. Dünyayı çok merak ediyorum.  Kendi kendimle yarışıyorum dersem çok klişe olur ama biraz Christian Amanpour’la yarışıyorum. Bu işi hastalık derecesinde seviyorum. Başından beri kendime hedef aldığım insandır hiç değişmedi. Tabii onun gibi olabilir miyim bilmiyorum, dünyanın en prestijli kanalında, bütün olanaklar ayağının altında.

Uluslararası İlişkiler. Boğaziçi Üniversitesi. İngilizce, Almanca, İspanyolca biliyorum. Fransızca anlaşıyorum. Arapça da var çok az.

Şöyle ben küçükken dedektif olmayı çok istiyordum. Araştırmacılık merakı. Üniversiteye başladığımda iki tutkum vardı. Bir macera bir seyahat etmek. Seyahat etmekten dolayı uluslararası ilişkileri seçtim.

Birinci sınıfın sonunda anladım ki diplomatlık sadece seyahatten ibaret değilmiş. Uzun yıllar benim aktarıcılık görevi yapmamı gerektireceğini ve başkalarının çizdiği kalıplarda çalışacağımı anladım… Bu benim seyahat tutkumu kamçılamaz diye düşündüm. Babam yazmamızı, gazeteci olmamızı  isterdi hep.

Babam avukat, annem kimya mühendisi. Bir de kız kardeşim var… 1 yaş küçük. Bendeki macera tutkusu babamın yazma isteği birleşince ortaya gazetecilik çıktı.

Üniversite bitirmeden 3. sınıfta Hürriyet’e staja gittim. Dışheber’de Serdar Devrim’in yanına. Bir ara 32. Gün’de Rıdvan Abi'yle çalıştım. Dışarıdan belgesellerine araştırmalar yaptım. Avusturya’da yerel bir gazetede bir yaz çalıştım. Okul bitti. Hürriyet’e gittim yeniden. Serdar Devrim’e. O dönemde özel araştırma servisi kuruluyordu. "İlle de gazetecilik istiyorsan gel hadi bakalım yap bir şeyler" dedi.

"İyi bir eğitim almışsın gazetecilikte kıymetini bilmezler, CV’ne bakmazlar, parası da az bak, git profesyonel bir yerde çalış" dedi.

Önemli olan benim kendi birikimlerimi bu iş için kanalize edebilmemdi zaten. Onlar için ne olduğu değil. Her neyse başladı. Para yok pul yok. 5 kuruş para kazanmıyorum. Ama burnumuz havada.

Nurcan Hanım (Nurcan Akad) Akşam’a geçti. Akşam bir anda cazibe merkezi haline geldi. MT (Management Trainee) eğitimi vereceklerdi.  Çukurova grubu "İyi okullardan mezun olan gençlere eğitim verip alaylı değil de iyi eğitim almış gençleri gazeteci yapıyoruz" diyordu. Beni de seçtiler ve 6 ay eğitim aldım.

BU MT eğitimi bayağı dedikodu olmuştu. Bizi sevimsiz hale getirdiler. Tuncay Özkan vardı o dönemde. Medya Grup Başkanıydı. "Sen TV’de olup ekranda güzel prorgramlar yaparsın" dedi. Beni Show TV’ye gönderdi. "Sabah programı yaparsın" dedi. Sabah haberleri. Ben de oo canıma minnet.

Hem deneyimim yok. Hem "Program yap" diyorlar olmaz mı? Tuncay Özkan beni diksiyon okuluna gönderdi. Sonra da Show TV’ye yolladı.

Yok olmadı. Bana program yap demişti ama ben Dışhaber'de köleler gibi çalışıyorum. O sıralarda da Irak savaşı patladı. Biz zaten 3 kişiyiz. 2003. Simultane tercümeleri yaptım kanalda sabahtan akşama kadar. Yani ne umup ne buldum. Deliler gibi çalıştım. 2-3 gün eve gitmediğim oldu. Duş alıp geldim.