Mustafa Akyol ve Liberal Demokrasi

‘Balyoz’a dair çekincelerim

Geçtiğimiz on yıl içinde de bazı subayların “üniformalı haydut” olmaya niyetlendiğinden, kimi sivillerin de onları desteklemek (ve hatta kışkırtmak) için epey uğraştığından adım gibi eminim. Yine biliyorum ki bu darbe koalisyonunun hedefine ulaşamayışının tek sebebi, ellerinde olmayan şartlardı. Eğer yerel ve küresel konjonktür bu kadar elverişsiz olmasaydı ve AK Parti bu kadar “ sağlam” çıkmasaydı, büyük olasılıkla bir tür darbe yapacaklardı.

Ve eğer yapabilselerdi darbelerini, siz muhtemelen bu gazeteyi okuyamıyor ben de muhtemelen bu yazıyı yazamıyor olacaktım. Selimiye’de veya Mamak’ta volta atıyor olacaktım belki.

Tüm bunlardan ötürü, gerek Ergenekon gerekse Balyoz davalarını en baştan beri hayırlı gelişmeler olarak gördüm. Hala da öyle görüyorum.

Gelgelelim, bu davaların işleyişindeki bazı aşırılıklar (örneğin Mustafa Balbay gibi şahsiyetlerin uzun tutukluluk süreleri) ve “Ergenekonculuk” suçlamasının siyasi bir anlam kazanıp bir tür “McCarthycilik”e dönüşme emareleri beni rahatsız ediyordu.

Balyoz belgelerindeki tuhaf çelişkiler ise işe tuz-biber ekti.

Mustafa akyol'un makalesinin