Mehmet Y. Yılmaz
Gerçek demokratların, hukukun üstünlüğüne iman etmiş yüce vicdanların en insanî arayışlarından “suç” üretmeye çalışan despotları....
Bugün Mehmet Y. Yılmaz’ı alkışlayacağım…
Niçin mi?..
Anlatayım…
Vicdanı yok, öldürecek vakti çok kimi sanal medya canavarları bir yandan twitter’a külliyen erişim yasağını alkışlıyorlardı…
Diğer yanda ise…
Twitter aracılığıyla, 3.5 yaşında kaybettiğimiz Pamir Dikdik’i aramak için yollara düşmüş vicdan, izan ve insaf sahibi yurttaşları, “Pamir bahane edilerek Gezi provası yapıyorlar” diyerek “kalkışma provası” plânlamakla suçluyorlardı…
Bir yanda “din, iman, Kuran, namaz, niyaz” gibi mübarek değerleri dolamışlardı zehirli dillerine…
Bir yandan 3.5 yaşındaki yavrunun ailesinin “Alevi” olduğunu hatırlatarak insanlık suçu işliyorlardı klavyeleriyle…
“Önce Esed’in öldürttüğü on bin Suriyeli çocuk için ağlayın” diyorlardı sanal dünyalarının sanal kuytularında; sanki Suriyeli çocuklara ağlamak, Pınar’ın ölümüne ağlamayı engellermiş gibi…
Evet ey güzel insanlar!...
Gerçek demokratların, hukukun üstünlüğüne iman etmiş yüce vicdanların en insanî arayışlarından “suç” üretmeye çalışan despotları ne güzel de eleştiriyor Mehmet Y. Yılmaz…
Olmayan insanlıklarını kaybeden vicdan hırsızlarının makyajlarını nasıl da güzel döküyor yüzlerinden…
Nasıl mı?..
