Kanser olduğunu öğrenince ilk ne düşündü?
Kanser olduğunu öğrenen gazeteci yaşamına nasıl devam eder? Meral Tamer o kötü haberi alınca neler yaptığını anlattı.
"... derin düşüncelere daldım... Ben kanser mi oldum yani şimdi? Neden geldi de beni buldu? Hayat çok güzel. Evim bana göre çok güzel. Keyifle yaşıyorduk. Hay Allah! Bundan sonra hayat nasıl devam edecek?"
Meral Tamer, bugünkü köşesinde yakalandığı hastalığın kanser olduğunu öğrendiği zaman neler düşündüğünü kaleme aldı. Doktora gidip muayene olduğunu ve kanser olma ihtimalini öğrendiği zaman yaşamına her zamanki gibi devam etmeye çalıştığını anlatan Tamer, aklına ilk gelenleri de köşesinde anlatıyor.
İşte Meral Tamer'in yazısından çarpıcı bir bölüm:
Kanserle baş başa kalınca...
Beklenen haberi aldıktan sonra Osman yürüyüşe gitti. Ben eve gelip kendime bir kahve yaptım; bir de sigara yaktım. Salondaki en sevdiğim kanepeye kuruldum (o kanepenin yastıkları, oturanı kucaklar); ayaklarımı sehpanın üzerine uzattım. Ve derin düşüncelere daldım... Ben kanser mi oldum yani şimdi?
Neden geldi de beni buldu?
10 gün önce her şeyden habersiz, rutin kontrol için Medica'ya ilk gittiğimde, Semiha Baban-Yaşar Kemal çiftine rastlamıştım. Semiha 3 gün sonra izin anonsunu görünce pirelenerek "Neyin var?" diye aramış; "Yüzde 50 kanser" yanıtını alınca da, "Eh Meralcim, bu yaştan sonra da kızamık olacak halimiz yok" demişti. Birlikte gırgırımızı geçmiştik. O günden beri her yeri geldiğinde Semiha'dan aparttığım bu cümleyi tekrarlıyorum.
Hayat nasıl devam edecek?
Bahçeden kuş sesleri geliyor. Şubat sonu, ama hava pırıl pırıl. Güneş, gelin gibi pencereden içeri süzülüp, itinayla seçtiğim akçaağaç parkeleri yalayarak ayaklarıma uzanıyor.
Hayat çok güzel. Evim bana göre çok güzel. Dilediğim gibi mimarlık yapamamıştım, ama nihayet dilediğim gibi bir ev yapabildim kendime. Şimdi de keyifle yaşıyorduk bu evde. Hay Allah!
Bundan sonra hayat nasıl devam edecek? Kanser hastası bir Meral'le yaşamak, Doğa'yı ve Osman'ı kim bilir ne kadar üzecek?
