'İşten kovduran yazılar' kitap oldu
Nuri Kayış, 2007'den bu yana işini kaybeden köşe yazarları ile onların kovulmasına neden olan yazılarını Tanyeri Kitap'ın yayınladığı "İşten Kovduran Yazılar" başlıklı araştırmasıyla kitaplaştırdı.
RTÜK eski Başkanı ve Gazeteci-yazar Nuri Kayış, 2007'den bu yana işini kaybeden köşe yazarları ile onların kovulmasına neden olan yazılarını Tanyeri Kitap'ın yayınladığı "İşten Kovduran Yazılar" başlıklı araştırmasıyla kitaplaştırdı.
SERİNİN İKİNCİ KİTABI
Daha önce yine Tanyeri Kitap'tan çıkan "Ölüme Götüren Yazılar" isimli çalışması ile öldürülen gazeteci yazarların son yazılarını kitaplaştıran Kayış bu sefer de Emin Çölaşan, Bekir Coşkun, Necati Doğru, Oktay Ekşi, Rahmi Turan, Özdemir İnce, Serdar Akinan, Metin Münir, Balçiçek İlter, Semih İdiz, Cüneyt Ülsever, Ece Temelkuran, Mehmet Altan, Nuray Mert, Ergun Babahan, Ali Akel, Yıldırım Türker ve Hasan Cemal başta olmak üzere birçok kovulmaların neden olan yazıları derledi.
"Medyanın sermaye yapısı değişmedikçe" ve "medya patronlarının aynı zamanda devletle, bürokrasiyle ilişki içinde olmaya devam ettikçe" işten kovulmaların bir yöntem olarak var olacağını yazan Nuri Kayış kitabında şu yorumu yapıyor:
MEDYANIN SERMAYA YAPISI DEĞİŞMELİ
"Yazarların iktidarın telkinine ve patronların keyfine göre işten çıkarılmasını önlemenin birinci ve en etkin yolu medyanın sermaye yapısının değişmesidir.
Gazeteciliğin özel bir iş kolu olduğu düşünülerek gazete patronunun başka işlerle uğraşması önlenmelidir. Yazarından muhabirine, sayfa sekreterinden matbaa işçisine kadar medya sektöründe çalışanların sendikalı olmaları, keyfi kararlarla işten çıkarılmalarını zorlaştıracağı gibi, kendilerini güvencede hissetmelerini ve patron baskısına boyun eğmeden görevlerini profesyonelliğin gereklerine uyarak yerine getirmelerini sağlayabilir.
MESLEKTAŞLARI KOVULAN YAZARLAR BİRLİK OLMALI
Yazarların kovulduğu gazetelerde çalışmaya devam eden yazarlara ve o gazeteyi alanlara da büyük sorumluluk düşüyor. Arkadaşları kovulan yazarların hiçbir şey olmamış gibi yazılarına devam etmelerinin etik olmadığı bilinmelidir.
Bir gazetede yazan onlarca yazarın bir anda patronun karşısında durmaları ve ona işten atılan arkadaşlarının geri alınmaması halinde artık yazmayacaklarını söylemeleri çok mu zordur? Evet, iktidarın ve medya sermayesinin büyük gücü vardır ama yazarlığın, aydın olmanın, fikir adamlığının hiç gücünün olmadığını söyleyebilir miyiz"
