Hoş geldin Burkay USTA...

Hoş geldin safalar getirdin USTA...

Hatırla Usta...
Kiminin tabanı nasırlıydı;
Kiminin kağıt gibi incecik...
Ve...
Sana vuruyordu
İşte o Mehmetçik...
Sen de be Usta...
Demiyordun ki "Vurma!"...
Ha bire tekrarlıyordun:
"Vur Mehmetçik vur!"
Ve...
Sen henüz, buradaydın...

Sonra sen gittin ya hani...
O gün bu gündür;
ellerimiz bağladı nasır...
Yok valla,
alkıştan değil
isyandan be Usta...
"Vurma Mehmetçik vurma"
diye diye...
Çünkü aynı Mehmetçik,
durmadan vuruyordu...
Ama Mehmet bu...
Almış komutanından emri...
Dinler mi seni, beni?..

Vurdu Mehmetçik Usta...
Vurdu durmadan...
Emir verenler;
emir üstüne emir
verdiler
hiiiççç aldırmadan...
Bilmedi ki Mehmetçik
Yolumuz aynı,
yordamımız aynı;
yatağımız aynı,
yorganımız aynı...
Vurdu Mehmetçik vurdu...
Hiç durmadan vurdu Usta!..

Hatırlayacaksın...
Tezkeresine kalmıştı altmış gün...
"Komünist" dedi vurdu...
"Pis Kürt" dedi vurdu...
"Kızılbaşsın" dedi vurdu...
Hani sen de öfkelendin,
terk ettin gittin
Yurdu...

Dönmüşsün dün,
başladığında yepyeni bir gün...
İyi ki döndün be Usta...
Sevaba girdin bu hususta...
Evet, haklıymışsın...
Saçların dökülmüş azıcık,
ama yüzün yine çok güzel,
Yüreğin belli ki sıcacık...

Ve...
Biliyorsundur Usta;
vurduğu elin
senin elin olduğunu
hâlâ anlamadı Mehmetçik...
Anlatmadılar Usta...
Kürtler yine yasta,
yüreği yaralı analar,
yine hasta...

Anlat onlara Usta...
Anlat ki...
Suç ne Türk'te...
Ne Kürt'te...
Suç...
O ellere...
Silah veren zalimlerde...