Hadi Uluengin Taraf'taki krizi yazdı!
Oral Çalışlar ile 40, Neşe Düzel ile 30 yıldır arkadaşım diyen Taraf yazarı krizi ve neden hala gazetede olduğunu yazdı.
GAZETECİLER.COM - Taraf gazetesi yazarı Hadi Uluengin, bir yandan "Taraf'taki krize değinmek istemiyordum..." yazdı ama diğer yandan da yaşanan süreçte sessiz kalmamak gerektiği düşüncesiyle neden yazmaya devam ettiğini köşesinde yayınladı. İşte Uluengin'in yazısından çarpıcı bölümler:
BAŞTA ULUSALCI AVANELER OLMAK ÜZERE HERKES BUHRANA ODAKLANDI
TARAF’taki krize değinmek istemiyordum. Hayır, kol kırılır yen içinde diye değil!
Birincisi, önce olup biteni tam kavrayamadım. İkincisi ise az buçuk anladıktan sonra bile öyle “zıt çelişki” (!) falan keşfetmedim. Karşılıklı suçlamaları da yersiz buldum.
Ancak, başta battı, batıyor diye düğün bayram eden ulusalcı avene olmak üzere hemen herkes bizim gazetedeki buhrana öyle bir odaklandı ki, bir iki lâf söylemek artık farz oldu.
Artı, böyle bir ilgi TARAF’ın demokratik süreçteki hayatiyetini tekrar ortaya koydu.
(...)
ORAL ÇALIŞLAR AYRILDIĞI İÇİN ÜZÜLDÜM
İMDİİ, siftahı böyle yapmış birisi olarak Ahmet Altan ve Yasemin Çongar ayrılınca ne kadar hüzünlendiysem, tabii ki Oral Çalışlar ayrıldığında da o ölçüde hüzünlendim.
Oral ve onunla birlikte istifa edenlere dâhil olan Halil Berktay ve Alper Görmüş zaten kırk küsur senelik arkadaşım. Üç aşağı beş yukarı aynı kültürü ve hedefi paylaşıyoruz.
Ama genel yayın yönetmenliğine getirilen Neşe Düzel de bir otuz yıllık arkadaşım!
Neşe’yle de yine aynı oranda, yine aynı hedefi paylaşıyorum.Gökten melaikeler inip yemin etse kimse beni birincilerin barış uğruna demokrasiyi “satacağı” (!), ikincilerin de demokrasi adına barıştan “cayacağı” (!) iddiasına inandıramaz.
Zaten de birini diğerinden ayırmak abesle iştigal eder. Etle kemik ayrışamaz.
Dolayısıyla, fark bile değil, yegâne nüans taktik öncelikler konusunda ortaya çıkabilir.
Nitekim de bunun içindir ki ilk yazımı “TARAF, tabii ki asgari paydalar hariç, aynı olaylara ayrı yaklaşımlar forumu sunduğunu çoktan ispatladı” diye noktalamıştım.
Dün böyleydi, bugün de böyledir! Yarın da böyle olmayacağına ihtimal vermiyorum!
Kaldı ki şu yaşa geldim ve sırtımda yumurta küfesi yok, aksi takdirde benden paso...
KRİZ TARAF'IN KURUMSALLAŞMAMASINDAN YAŞANIYOR
ÖTE yandan, son tahlilde dışarıdan bakan bir gözlemci olarak kanaatim odur ki yaşanan her iki kriz de esas itibariyle TARAF’ın kurumsallaşamamış olmasından kaynaklandı.
Okuduğunuz gazete klasik ve geleneksel anlamda “müessese” niteliği yansıtmıyor.
Muhtemelen ebedi mali zorluklar, egemenlerin sıkı markajı, çalışanların birey egosu veya patronajın “management” zaaflarıyla açıklanabilecek olan bu durum belki “sıradışı” kalmak ve “sürüye uymamak” açısından hoş olabilir.
Fakat kaçınılmaz olarak ciddi dezavantajlar da getiriyor ve buhrana tahvil oluyor.
Dolayısıyla bana sorarsanız, TARAF’ın sivil demokrasi misyonu itibariyle mutlaka aşılması gereken bu son kriz de öyle “uzlaşmaz ideolojik çelişkiler”de (!) falan değil, gazetemizin başka bir örneği olmayan “nev-i şahsına münhasır” kimliğinde hayat buluyor.
Ulusalcı avenenin attığı çamur da dezenformasyondan başka hiçbir anlam taşımıyor.YAZMAYA DEVAM EDİYORUM ÇÜNKÜ
YAZIYI Murat Belge’nin harfiyen katıldığım makalesinden alıntıyla bitiriyorum.
“...şaşmaz bir biçimde, demokrasiden taraf alma konusunda, Türkiye medyası içinde Taraf’ın benzersiz bir sicili olduğunu görüyorum. Bu sicilin bir arızaya uğramadan devam edeceğine inanıyorum (böyle olmayacağına dair bir sinyal almadım).
Onun için de yazmaya devam ediyorum!”
