"Yeminle söylüyorum ki ben utanıyorum bu durumdan ve vicdanım sızlıyor bu manzara karşısında."

"ÜZÜLMEMEK ELDE Mİ EYY OKUR"

Ekrem ‘abi’nin de söylemiyle “Üzülmemek elde mi?” eyy okur...

Dün (bu yazıyı yazarken) bir an Ekrem ‘abi’de olduğu gibi “kalbimin tam orta yerine kavurucu bir ateşin düştüğünü” hissettim.

Kalbime düşen ‘ateş’ nedeniyle olmalı ki... Dumanlı’nın, dokuz sütunluk köşesinin içinde, Başbakan Erdoğan’ın Koç Grubu’nun programına katılmasını konu ettiği daha doğrusu dert ettiği, iki sütunluk bölümde sarfettiği ‘havuz’ yazarları hitabını üzerime alındım. Baktım kimse üzerine alınmıyor, kimse tınlamıyor, kimse cevap vermiyor... Eski günlerin hatırına ben cevap vereyim de ‘Şimdi ne olacak?” sorusu havada kalmasın dedim.

Hocaefendisinin veliahtı ve bir dönem bizlerin de ‘abi’ dediği Ekrem ‘abi’ diyor ki: Şimdi ne olacak?

Söyleyeyim benim güzel ağabeycim... Bizim buralarda işler öyle ‘cemaat’ mantığıyla ve körü körüne bağlılıkla yürümüyor. 

Yani... Bizim burada kimse ‘aklını, iradesini’ başkasına bağlamıyor.

Dolayısıyla...

Bizim kimseyle ölümüne bir düşmanlık içerisinde yaşamak ve bu hayatı müebbet bir düşmanlık içerisinde nihayetlendirmek gibi bir niyetimiz,  amacımız da yok. İstemeyiz de...

Ancak bu Koç Grubu’nun bu ülkeye yaptıklarını unutacağız anlamına gelmiyor. Gelmeyecek de!