Ertuğrul Özkök evlât katili olabilir mi?
Çocuğunu öldürmek ille de onu katletmek değildir. Onu yaşayan bir ölüye çevirmek de bir tür cinayettir.
GAZETECİLER.COM - Ertuğrul Özkök, kendisine yapılan bütün sataşmaları görmezden gelip yazılarına devam ediyor. Bu arada hem felsefe yapıp hem de satır aralarında kendisiyle ilgili yaftalamaların yanlış olduğunu ima ediyor.
Örneğin kızına "Hiç kimseyi yargılamamayı" öğrettiğini hatırlatıyor okurlarına.
Bu, "benim yargılayıcı olduğumu söyleyenlere inanmayın" demek gibi bir şey...
Yine de en ilginci, kendisinin bir "evlâk katili olup olmadığı"na ilişkin iç hesaplaşması...
"Katil" deyince alınmış bir can değil, çalınmış bir hayattan söz ediyor...
"Bir baba olması gerektiği gibi olamamışsa evlâdından olması gerektiği gibi olmasını isteyebilir mi Özkök?" diye soralım ve size bugünkü mnakalesinden bir bölüm sunalım...
Genel yayın yönetmeni eskisi
YENİ öğrendim.
Washington Post Gazetesi’nin 24 yıl genel yayın yönetmenliğini yapan Ben Bradlee, 13 yaşında çocuk felci geçirmiş.
Babasının çok iyi bir işi varmış, ama 1929 krizinde işini kaybetmiş.
Oğlunun yeniden hayata dönmesi için büyük bir savaş vermiş.
Ekonomik kriz onun dengesini ve enerjisini hiç yok edememiş.
13 yaşında polio’yu atlatan o çocuk, Watergate skandalını patlatan gazetenin efsane genel yayın yönetmeni oldu.
Her genel yayın yönetmeninin içinde bir Ben Bradlee efsanesi yatar.
* * *
Dün Londra’ya uçarken, Ben Bradlee’nin oğlu Quinn’le birlikte yazdığı kitabı okudum.
Kısa, bir günde okunacak bir kitap.
Adı “A Life’s Work.” “Bir Hayatın Eseri” diye çevirebilirsiniz.
Alt başlığı ise “Babalar ve oğullar.”
Bradlee’nin oğlu Quinn’in, doğuştan ciddi bir kalp rahatsızlığı varmış.
Şimdi de Ben Bradlee, oğlunun hayata asılması için çaba harcıyormuş.
Ona sadece Ben Bradlee’nin oğlu olmayı değil, aynı zamanda en iyi arkadaşı olmayı öğretiyormuş.
Şöhretli babaların çocuklarının işi çok zordur.
Şansları varsa, sadece o şöhretin gölgesinde kalmakla kurtulurlar.
Ama çok dominant bir babaya sahiplerse, işleri daha zordur.
Çünkü her dominant baba, içinde potansiyel bir evlat katili taşır.
Çocuğunu öldürmek ille de onu katletmek değildir.
Onu yaşayan bir ölüye çevirmek de bir tür cinayettir.
Özkök'ün yazısının tamamını
Örneğin kızına "Hiç kimseyi yargılamamayı" öğrettiğini hatırlatıyor okurlarına.
Bu, "benim yargılayıcı olduğumu söyleyenlere inanmayın" demek gibi bir şey...
Yine de en ilginci, kendisinin bir "evlâk katili olup olmadığı"na ilişkin iç hesaplaşması...
"Katil" deyince alınmış bir can değil, çalınmış bir hayattan söz ediyor...
"Bir baba olması gerektiği gibi olamamışsa evlâdından olması gerektiği gibi olmasını isteyebilir mi Özkök?" diye soralım ve size bugünkü mnakalesinden bir bölüm sunalım...
Genel yayın yönetmeni eskisi
YENİ öğrendim.
Washington Post Gazetesi’nin 24 yıl genel yayın yönetmenliğini yapan Ben Bradlee, 13 yaşında çocuk felci geçirmiş.
Babasının çok iyi bir işi varmış, ama 1929 krizinde işini kaybetmiş.
Oğlunun yeniden hayata dönmesi için büyük bir savaş vermiş.
Ekonomik kriz onun dengesini ve enerjisini hiç yok edememiş.
13 yaşında polio’yu atlatan o çocuk, Watergate skandalını patlatan gazetenin efsane genel yayın yönetmeni oldu.
Her genel yayın yönetmeninin içinde bir Ben Bradlee efsanesi yatar.
* * *
Dün Londra’ya uçarken, Ben Bradlee’nin oğlu Quinn’le birlikte yazdığı kitabı okudum.
Kısa, bir günde okunacak bir kitap.
Adı “A Life’s Work.” “Bir Hayatın Eseri” diye çevirebilirsiniz.
Alt başlığı ise “Babalar ve oğullar.”
Bradlee’nin oğlu Quinn’in, doğuştan ciddi bir kalp rahatsızlığı varmış.
Şimdi de Ben Bradlee, oğlunun hayata asılması için çaba harcıyormuş.
Ona sadece Ben Bradlee’nin oğlu olmayı değil, aynı zamanda en iyi arkadaşı olmayı öğretiyormuş.
Şöhretli babaların çocuklarının işi çok zordur.
Şansları varsa, sadece o şöhretin gölgesinde kalmakla kurtulurlar.
Ama çok dominant bir babaya sahiplerse, işleri daha zordur.
Çünkü her dominant baba, içinde potansiyel bir evlat katili taşır.
Çocuğunu öldürmek ille de onu katletmek değildir.
Onu yaşayan bir ölüye çevirmek de bir tür cinayettir.
Özkök'ün yazısının tamamını
