Ersoy Dede için...
Dilediği gibi geçirebiliyor muhalefet partisi liderlerine ya da pis, kirli, puşt, Faşist, rüşvetçi, soyguncu, yalancı, müfteri “Pensilvanya Yalakaları”na
İyi ki varlar onlar…
Sayıları da o kadar az ki…
Toplasanız bütün bir medya içinde en çok yirmi kişi var ya da yoklar…
Basın özgürlüğünü onlar temsil ediyorlar…
Kimi münafıkların “basın baskı altında… Özgür değiliz!” yalancı çığlıklarına karşılık bakın Ersoy Dede ne dedi Enver’e:
“Kimse bana sansür uygulamıyor, yazdıklarıma karışmıyor; Akit’te çok özgürüm”…
Yaa, ne muazzam bir duygu bu böyle, düşünebiliyor musunuz?..
Meselâ Sayın Başbakan’ı övmek mi istiyor Ersoy?..
Ne karışanı var ne görüşeni?..
Hasan Karakaya’ya gidip de, “Hasan abi yaa, Sayın başbakanımızı översem yazımı sansürlemezsin di mi?” falan diye izin almıyor…
Dilediği kadar övebiliyor…
Meselâ Kılıçdaroğlu veya Bahçeli’ye geçirecek mi?..
Asla haber vermiyor Hasan abisine…
Hayır yani; haber verse de yeni hakaret modelleri öğrenebilmek amacıyla danıştığında haberi oluyordur Hasan aabisinin…
Öylesine özgür ki Ersoy…
Dilediği gibi geçirebiliyor muhalefet partisi liderlerine ya da pis, kirli, puşt, Faşist, rüşvetçi, soyguncu, yalancı, müfteri “Pensilvanya Yalakaları”na (Bu arada ben de iyi tüyo verdim ha!)…
Keşke onların penislerini de penisilinle kurutabilseler…
Aslında onlar…
Yani…
Ersoy ve Ersoy gibi soylu iktidar gazetecileri; heykeli dikilesi meslektaşlarımız…
Önce heykellerini dikeceksiniz onların…
Sonra da yatırıp......
Her taraflarından öpeceksiniz…
Ertem Şener’in bir gollük pozisyonu kurtardığında Rüştü’ye dediği gibi…
İyi ki varsın/ız Ersoy…
Benim bütün alkışlarım seninle/sizinle…
