Ergün Diler

Ergün Diler sadece gazeteciliğini değil, yazı dilini ve üslûbunu da çok beğendiğim meslektaşlarımdan biri...
Normal şartlarda, kavganın gürültünün olmadığı, herkesin sadece "gazetecilik" yaptığı bir ülkede mükemmel gazetecilik/yazarlık başarıları gösterecek bir kardeşim.
Ne var ki son günlerde mesleğini unuttu…
Siyasal iktidarın korumacılığını yapmak için bir başka medya patronajı ve gazetecileriyle asla onaylayamayacağım bir "çirkin" kavganın içine düştü.
Ben bu tür kavgaların, kavgacılara mesleklerini kaybettirdiğinin canlı tanığıyım.
28 Şubat sürecinde haftada bir gün program yaptığım ve Aydın Doğan - Dinç Bilgin ikilisi başta olmak üzere Medya kartelinin tetikçi yazarlarıyla kavga ettiğim...
Ancak...
TV kanalından ziyade kanalizasyona benzeyen o ekranda geçen iğrenç alt yazıların içinde tek bir kelimelik katkım bile olmadığı halde yıllarca benden bilindi.
Halen de o iğrençlikleri benim yazdığımı zannedenler olduğundan şüphem yok...
Ama sonra ne mi oldu?..
O iğrençlikleri yazan kişi bugün alt yazılarla hakaret ettiği o medya patronları, siyasetçiler ve gazetecilerle "enseye tokat, kulağa parmak bir güzel dostluk(!)" yaşıyor.
Ben ise halen "tukaka"yım...
Evet, umurumda değil ama…
Bugün umurumda değil…
Çünkü yaşım geldi altmış beşe...
Oysa o günlerde henüz elli yaşımda bile yoktum…
Ve umurumda olduğu halde o alt yazıları yazmadığıma kimseyi inandıramadım.
Demek istemem o ki...
Ergün Diler'in yönettiği Takvim'de, benim 28 Şubat sürecinde çok ağır kavga ettiğim…
Ekrandan parmak salladığım…
Ama…
Asla ve tek bir kere bile hakaret etmediğim (aksi olsa herkes için ille de Canan Barlas için açtığı hakaret davalarından benim için de açardı) Aydın Doğan'a yönelik saldırıları, gazetecilik ilke ve ahlakına sığmıyor...
Ve...
Sevgili Ergün kaybediyor...
Çünkü bu kavga bir gün mutlaka bitecek...
Bugün kavga edenler el ele, kola kola kahkahalar atarken Ergün işsiz kalmış bir gazeteci olarak evinden kitap yazmakla meşgul olacak...