Ekrem Dumanlı
Yönettiği Zaman Gazetesi'nde de "gazetecilik" adına çok başarılı işler yaptı... Sadece yayın yönetmeni olarak değil, idari olarak da başarılı bir yönetici...
Aslında tam bir "beyefendi"...
Makalelerinde veya televizyon sohbetlerinde asla "kavga" dili kullanmayan bir "Beyefendi"...
Yönettiği Zaman Gazetesi'nde de "gazetecilik" adına çok başarılı işler yaptı...
Sadece yayın yönetmeni olarak değil, idari olarak da başarılı bir yönetici...
Abonelerle de olsa Zaman'ı bir milyonu aşkın okura ulaştırmak büyük performans...
Gelin görün ki bugünkü Zaman'da başlığı altında yayımlanan makalesini onun barışçı, sakin, kavgadan uzak diline yakıştıramadım...
Zira...
Mehmet Barlas da Türkiye medyasının "en beyefendi" ve elbette entelektüel derinliği olan yazarların (belki de) bir numarası...
Çok uzun yıllar önce Çölaşan'la girdiği (zorunlu) polemik hariç hiç kimse ile sert tartışmalara girdiğine veya birilerini incittiğine tanık olmadım...
Evet...
Başbakan Erdoğan konusunda biraz fazla hassa...
Ve o hassasiyetini çok büyük deneyimlerinden kaynaklandığını; Erdoğan'a yönelik kimi saldırıların ve ağır eleştirilerin olumsuzluklara yol açılabilme ihtimalinden kaynaklandığını da biliyorum...
Ama...
Başbakan'ı korumak adına başkalarını kıracak kadar "akıl tutulması" yaşadığına da hiç tanık olmadım...
Gülen için "Soros" dediğini hatırlamıyorum zira bendeniz de Rus gazeteci hanımefendinin Fethullah Gülen hakkındaki birkaç sorusuna muhatap oldum...
Kaldı ki "Soros" adının bu ülkede "hakaret" olarak algılanması ancak kökten milliyetçi ve yozlaşmış bazı düşünce sahiplerinin ayıbıdır...
Değerli bir din adamının Soros'la ilintilendirilmesi ise "hakaret" değil o değerli din adamının dünya barışına olan katkısına övgüdür...
Ki...
Barlas'ın Gülen için nasıl ne şartlarda "Soros" dediğini bilmiyorum, bir yerlerde öyle bir ifadesini okumadım...
Ancak...
Sevgili Dumanlı, şu son yazısında kullandığı dil ile birilerine "savaş açmak" hazırlığı içindeymiş gibi geldi bana...
Böyle bir savaşın kimseye yararı olmaz...
Böyle bir savaşı açan da o savaşa katılan da kaybeder...
Hâsılı...
Beyefendiliğinden hiçbir zaman şüphe etmediğim Ekrem Dumanlı'nın bu defa adını vermeden de olsa bariz bir şekilde Mehmet Barlas'a yönelik eleştirilerinde kullandığı dili ben ve arkadaşlarım "medya analizi" yaptığımız halde kullanmıyoruz...
Üzüldüm...
Çünkü Ekrem Dumanlı bu "kavgacı" üslûbuyla kaybetti...
Makalelerinde veya televizyon sohbetlerinde asla "kavga" dili kullanmayan bir "Beyefendi"...
Yönettiği Zaman Gazetesi'nde de "gazetecilik" adına çok başarılı işler yaptı...
Sadece yayın yönetmeni olarak değil, idari olarak da başarılı bir yönetici...
Abonelerle de olsa Zaman'ı bir milyonu aşkın okura ulaştırmak büyük performans...
Gelin görün ki bugünkü Zaman'da başlığı altında yayımlanan makalesini onun barışçı, sakin, kavgadan uzak diline yakıştıramadım...
Zira...
Mehmet Barlas da Türkiye medyasının "en beyefendi" ve elbette entelektüel derinliği olan yazarların (belki de) bir numarası...
Çok uzun yıllar önce Çölaşan'la girdiği (zorunlu) polemik hariç hiç kimse ile sert tartışmalara girdiğine veya birilerini incittiğine tanık olmadım...
Evet...
Başbakan Erdoğan konusunda biraz fazla hassa...
Ve o hassasiyetini çok büyük deneyimlerinden kaynaklandığını; Erdoğan'a yönelik kimi saldırıların ve ağır eleştirilerin olumsuzluklara yol açılabilme ihtimalinden kaynaklandığını da biliyorum...
Ama...
Başbakan'ı korumak adına başkalarını kıracak kadar "akıl tutulması" yaşadığına da hiç tanık olmadım...
Gülen için "Soros" dediğini hatırlamıyorum zira bendeniz de Rus gazeteci hanımefendinin Fethullah Gülen hakkındaki birkaç sorusuna muhatap oldum...
Kaldı ki "Soros" adının bu ülkede "hakaret" olarak algılanması ancak kökten milliyetçi ve yozlaşmış bazı düşünce sahiplerinin ayıbıdır...
Değerli bir din adamının Soros'la ilintilendirilmesi ise "hakaret" değil o değerli din adamının dünya barışına olan katkısına övgüdür...
Ki...
Barlas'ın Gülen için nasıl ne şartlarda "Soros" dediğini bilmiyorum, bir yerlerde öyle bir ifadesini okumadım...
Ancak...
Sevgili Dumanlı, şu son yazısında kullandığı dil ile birilerine "savaş açmak" hazırlığı içindeymiş gibi geldi bana...
Böyle bir savaşın kimseye yararı olmaz...
Böyle bir savaşı açan da o savaşa katılan da kaybeder...
Hâsılı...
Beyefendiliğinden hiçbir zaman şüphe etmediğim Ekrem Dumanlı'nın bu defa adını vermeden de olsa bariz bir şekilde Mehmet Barlas'a yönelik eleştirilerinde kullandığı dili ben ve arkadaşlarım "medya analizi" yaptığımız halde kullanmıyoruz...
Üzüldüm...
Çünkü Ekrem Dumanlı bu "kavgacı" üslûbuyla kaybetti...
