Candaş Tolga Işık

Adalet denilen şey riyaydı.
Birbirine düşman, birbirinin gözünü oyan, birbirinin malına, canına, karısına, namusuna göz koyan iki güçlü; bir süre sonra ortak çıkarları uğruna barışıyor, birbirlerini affediyorlardı ama aynı güçlüler, bir fukarayı kendilerine karşı küçük bir kusur işlese bile asla affetmiyorlardı. Birbirlerini bağışlayıp, barıştıklarında da, küçük bir kusur işleyen fukarayı cezalandırdıklarında da yine, “Adalet tecelli etti” diyorlardı.