Bekir Coşkun yeni adresi Habertürk'ü yazdı

HABERTÜRK'te olmak...

HABERTÜRK’e geldiğim ilk günden bu yana okurlarımdan gelen tüm mesajların çıkışlarını alıp biriktirdim, koca iki cilt kitap...
Kim bilir kaçıncı okuyuşum.
İşte yine meslektaşlarımdan bir dayak yeme günümde, Andree ile taş
merdivenlere oturmuş, şaşkınlık içinde burnumuzu çeke çeke birbirimizi
avuttuğumuz o gün...
Bir anda gülmüş, nasıl mutlu olmuştuk, o uzakta yüzünü görmediğimiz
okurumun iki satır mesajına...
Sağol Nergis...

Bir mahalleden öbürüne taşınır gibi; her seferinde levhalara bakarak ve
düşünerek sokağa girmek... Anahtarı kapıya her sokuşta kapı numarasını
kontrol etmek gibi, endişeli, tedirgin ve ürkek...
Üstüne üstlük; her canı sıkıldığında “Hürriyet’te ne duruyorsun?” diyen kimi
okurlarımın bu sefer “Hürriyet’ten niye ayrıldın?” azarları karşısında biraz
şaşkın...
Ya da; bana dahi “Allah kimseyi medyanın eline düşürmesin” dedirtecek
kadar haksız-asılsız haberler karşısında, sadece koşup koşup taş merdivenlere oturup sızlanacak kadar çaresiz...

Aradan iki ay geçti...
Artık daha eminim; o doğru karardı...
Her gün büyüyen, her gün biraz daha sevilen HABERTÜRK‘ün bu köşesinde,
yazılarımı istediğim gibi özgürce yazıyorum.
Büyük bir heyecan ve şevkle koşuşturan genç kadrolar geçiyorlar sağımdan-solumdan...
Hürriyet’teki arkadaşlarımı-dostlarımı özlesem de... Henüz bir yaşını
doldurmadan önemini ve etkisini kanıtlamış bir büyük şölenin bu köşesinde
durup, koşmakta ve başarmakta olan insanlarla birlikte olmaktan mutluyum...
Sadece diliyorum; yolu açık olsun HABERTÜRK’ün...
(.........)
Elimde okurlarımın cilt cilt mesajları, onlara minnet duyarak... Fiziki olarak asla
başarılamayacak bir teşekkür yanıtını durmadan mırıldanarak...
Ve her gün yüzünü görmediğim okurlarımın gözlerini düşünerek... Onları
yanıltmamayı, onlara mahcup olmamayı dileyerek...
Doğru bir yer; HABERTÜRK’te olmak...