Başbuğ ile röportaj neden sakıncalı?
Medyada Başbuğ röportajları da tartışma konusu oldu. Başbuğ ile konuşmak gazetecilik etiğine aykırı mı?
Peki bu eleştiriler haklı mı?
Gazeteci, Genelkurmay başkanı ile röportaj yapamaz mı?
Saçma gibi geliyor kulağa bu sorular ama özünde tartışma konusu olan da bu...
Hürriyet'ten Yalçın Doğan da buna dikkat çekiyor...
İşte yazısından o satırlar;
Son günlerde Genelkurmay Başkanı Orgeneral İlker Başbuğ ile röportaj yapan gazetecilere, kendi meslektaşları sanki karantina uyguluyor.
SANIK SANDALYESİ GİBİ
O gazetecilere Başbuğu’un askeri imiş gibi muamele çekiliyor. Başbuğ’u eleştirenler de var, o gazeteye neden konuştu, şu gazeteye konuşsa, daha iyi, diye. Ama asıl eleştiri Başbuğ ile görüşen gazetecilere dönük:
Nasıl olur da, Başbuğ ile bu kadar rahat konuşabiliyorlarmış?
Evet konuşuyorlar, helal olsun, çünkü orada haber var.
Ama, ancak, yalnız... Evet, kim olursa olsun, bu röportajların iki koşulu var.
1- Kendini hiç sıkmadan, karşıdakine istediğin soruyu serbestçe sorabilmek. Şöyle sorarsam, alınır, böyle sorarsam, darılır, demeden.
2- Röportaj yayınlandıktan sonra, o kişi ile ilgili aleyhte bir haber varsa ya da olduğunda, elini hiç tutmadan, o haberi de rahatça yazabilmek.
Bunlar gazeteciliğin olmazsa olmazları. Bunları yerine getirebilen her gazeteci, elbette hiç gocunmadan herkesle konuşabilir.
Türkiye öyle garip bir dönemden geçiyor ki, daha baştan gazeteci de suçlu, gazeteciyle konuşan da. Üstelik, eminim bu eleştirilerde kıskançlık filan yok, daha çok ideolojik ve sanık sandalyesine oturtularak sorgulama. Kendine bu işlevi vehmedenler iktidardan bağımsız olsa, canım yanmayacak.
