Babasını toprağa vermiş bir çocuğa ne soracaksınız, ne konuşacaksınız?
Madenci babanın mezarı başında eşi ve kızını görünce neden ve nasıl ağladığını anlatan Özdemir o anları bakın nasıl yazdı
Soma'daki maden faciasının ardından bölgeye giden ve CNN Türk'teki programını Soma'dan gerçekleştiren Radikal yazarı Cüneyt Özdemir, bugün köşesinde "Yüzünü dökme küçük kız" başlıklı yazısında Soma Mezarlığı'nda toprağa verilen madencileri anlattı.
Emekliliğine 6 ay kalmış olan, oğlunun sünnet düğünü için bastırdığı davetiyelerini cebinde taşıyan madenci babanın mezarı başında eşi ve kızını görünce neden ve nasıl ağladığını anlatan Özdemir o anları bakın nasıl yazdı:
"Soma Mezarlığı'nda yürüyoruz. Ağaçların altında Soma’nın yakın tarihi yatıyor. Aile mezarlıkları, bir şehit mezarlığı, tanımadığımız ve tanımayacağımız bir kadının mezarlığı, hepsi bir arada… Düzenli, temiz, huzur dolu.
Derken mezarlığın en uç köşesine geliyoruz. Burası normal şartlarda boş bırakılmış bir alan şimdi ise yan yana onlarca mezar kazılmış. Burası artık Soma Şehit Madenci Mezarlığı olmuş. Birkaç mezarda dün toprağa verilen madencilerin yattığını anlıyorsunuz. Mezarların üzerinde birer testi ve üzerinde isim ile ölüm tarihi yazan bir tahta parçası var. O kadar…
Öğlene doğru mezarlık dolmaya başlıyor.
Köylerden, kasabalardan gelen madencilerin aileleri omuzlarında yirmişerli otuzarlı gruplarla tabutları taşıyorlar. Kadınlar ağlıyor. Erkeklerin yumrukları sıkılı. Başlar önde…
Karışık bir şekilde tabutlar toprağa veriliyor. Tam bir kaos. Herkesin tabutunun başında. Ne bir sesli dua ne de bir düzen…
Soma’da madenciler öldükleri gibi uğurlanıyorlar. Apar topar.
(...)
İşte onu tam bu karmaşa içinde görüyorum. Etrafta onlarca mezarda babalar, abiler, yeğenler, eşler defnedilirken. En uçtaki mezarın önüne tek başına çökmüş. Mezara bakıp ağlıyor. Etrafta onlarca kişinin arasında bir an yanlış gördüm diye düşünüyorum. O sırada mezarın başındaki annesi ile göz göze geliyoruz. Mezarı başıyla gösterip "Eşim" diyor. Sonra "Kızım.." kelimeleri ağzından çıkar gibi oluyor. Ben de kendimi tutamıyorum ağlamaya başlıyorum. Etrafımızda onlarca, yüzlerce insan var.
Cebimden fotoğraf makinesini çıkartıp bu anı çekmek içimden gelmiyor, elim varmıyor. Kameraman Serdar kayıtta. "Kayıttan çık" demeye de gücüm yok. Birazdan kızın erkek kardeşi de yanına gelip mezarı öpüyor. Annesi iki çocuğunun ellerinden tutup mezardan uzaklaştırıyor. Gazeteciler çocukların yanına gidiyorlar. Sorular soruyorlar. Uzaktan bakıyorum kız çocuğunun gözlerinden damlalar süzülüyor. Babasını toprağa vermiş bir çocuğa ne soracaksınız, ne konuşacaksınız?
Mezarlıktan çıkıyoruz.
