Azarı yiyince aşağı oturmuş(muş)
Ahmet Hakan çok kel alâka bir yazı yazmış bugün. “Bayram değil seyran değil eniştem beni neden öptü” diyen baldız gibi…
GAZETECİLER.COM
Ahmet Hakan çok kel alâka bir yazı yazmış bugün.
“Bayram değil seyran değil eniştem beni neden öptü” diyen baldız gibi…
Fehmi Koru’ya çakmış…
Hem de üstünde yeller esen ama duman bile tütmeyen bir kül yığınını eşeleyerek yapmış bunu...
“Vardır bir bildiği” deyip bakalım ne yazmış Ahmet Hakan…
HAFIZAMIZI tazeleyelim...
Yeni Şafak yazarı Fehmi Koru, kısa bir süre önce...
Sevgili Ahmet; De ki Fehmigiller Başbakan’ı eleştirmeye kalkışınca fırça yiyip oturuyorlar… De ki, Başbakan, Fehmigillerin patronu gibi… De ki, bu Fehmigiller çok yumuşak huylu… De ki, bu Fehmigiller, Başbakan “heeyttt!” dedi mi pısıyorlar… Yahu Allah aşkına sen ve senin ekipten biri de bir gün çıkıp: “Hooop Aydın Bey!.. Dur biraz… Şimdiye kadar kaç defa vergi kaçırdığını saymaya Eskimoların matematik bilgisi bile yetmez… Hep Devlet suçlu... Hep Başbakan suçlu… Bir sen mi namuslusun arkadaş!” deseniz ya… Bak işte senin patron yarınki ceza davası duruşmasına kendi rızası ile gitmezse mevcutlu götürülecekmiş… “Patron ya, uzatma da git şu duruşmaya” deseniz ya… Fehmigiller hiç olmazsa patronlarına(!) kafa tutma yürekliliği gösteriyorlar… Sizde o yürekliliğin KDV’si bile yok ya… A.B.O |
Başbakan Tayyip Erdoğan ve iktidarına, en azgın iktidar muhalifinin bile uzatmadığı türden dil uzatmıştı...
Demişti ki:
“Obama gibi geldiler/Bush gibi oldular...”
Tam da...
Yeryüzünde Obama’nın umut olarak selamlandığı, Bush’un nefret objesi olarak uğurlandığı bir günde edilmişti bu laf...
Benzetme ağır mı ağırdı...
Ne mi olmuştu?
Tayyip Bey aslanlar gibi kükremişti...
Kürsüye çıkıp Fehmi Koru’ya ayar üstüne ayar vermişti...
Azarı yiyen Fehmi Koru da alabildiğine alttan alarak “kriz”i yönetmesini bilmişti Allah için...
Gerçi “Yedi azarı/oturdu aşağı” durumu ortaya çıkmıştı ama Fehmi Koru’nun da başına bir iş gelmemişti...
* * *
Şimdi gelelim kıssanın hissesine:
Demek ki neymiş?
“Yandaşlar” cenahının önemli bir kalemi, hükümete “uyarı” kabilinden en ağır benzetmeyi yapabilir imiş...
Başbakan da bu ağır benzetmeye, daha da ağır bir karşılık verebilirmiş...
Eğer “ağır kalem”, Başbakan’dan azarı yiyip aşağı oturursa...
Yani sinerse... Yani susarsa...
Hiç ama hiç mesele kalmazmış...
Ne “Fehmi Koru da Ergenekoncu mu oldu yoksa?” çemkirmesi...
Ne “Fehmi Koru, Doğan Grubu’na mı yaranmaya çalışıyor?” iftirası...
Ne “Fehmi Koru, askere davetiye çıkarıyor” suçlaması...
Ve ne de “Organize işler mi bunlar acaba? Fehmi Koru’nun arkasında kim var?” kuşkuculuğu...
Hiçbiri söz konusu olmaz imiş...
* * *
O zaman “racon” bellidir:
Başbakan’dan azarı yiyince susup oturuyorsan aşağı...
Başın belaya girmezmiş...
Ama susup oturmazsan...
Hükümet yanlısı güçlerin üzerine çullanması mukadder olurmuş...
