Alkışlar Rauf Tamer için...

Nazik insandır şu Rauf Tamer abi… 

Kimseyi kırmak incitmek istemez…
en ağır eleştirileri yapmak için otursa bile yazmaya; esprilerle yapar tenkitlerini…
En çok emin olduğu hallerde bile “emin insanmış gibi” kibir yapmaz…
*
Meselâ…
Ondan sonraki kuşaktan biri yazısına “İyi misiniz?” diye başlık atmaz:
“Hastalıklı ruhlar” derdi…
Ya da…
“Hasstirin ordan lannnn!..” falan…
*
Ama Rauf abi “İyi misiniz?” diye soruyor yazısının başlığında…
Ki…
Sonunda okura, “iyi değil bunlar” dedirtecek…
*

Yazısına ise şöyle başlıyor Rauf abi:
"Galiba cinnet geçiriyoruz."

*
“Galiba”…
Dikkat ederseniz, “ben her şeyi kesin bilirim kardeşşş” kibri asla yok…
*
Oysa…
Ondan sonraki kuşaktan biri bu yazıya başlasaydı “galiba” diye hafif şüpheli bir ifade koymaz doğrudan “delirmiş lan bunlar” derdi.
*
Rauf abi onun için 50 yıldır köşe yazdığı halde saygın…
Ona benzemeye çalışan kimileri ise çok tık alsa, çok okunsa da okurlarıyla aynı seviyede düşük…
*
Alkışlar; kırmadan, dökmeden, kimseyi de aşağılamadan meramını anlatan, durum tespitleri yapan Rauf Tamer için…