ALKIŞLAR Mehmet Barlas için çünkü...

Bilinen fıkradır ama bir kez daha anlatalım.
Kapalı spor salonunda çok önemli bir basket maçı oynanıyor...
En arka sırada oturan izleyicilerden biri yerinden kalkıyor, en ön sıraya kadar gidip izleyicilerden birinin ensesine bir güzel tokat atıyor. Tokadı yiyen hışımla döndüğünde "af edersiniz bir arkadaşıma benzettim de" diyerek özür diliyor, merdivenleri tırmanarak en arka sıraya çıkıp oturuyor.
Az sonra bir daha ön sıraya gidip aynı adamın ensesine bir tokat daha ve yine "af edersiniz bir arkadaşıma benzettim de" özürü...
Bu "tokatlama, özür dileme" 5-6 kez tekrarlanınca tokadı yiyen adam, saldırganın boğazına sarılıyor:
"Yeter ulan yeter!" diyor, "daha kaç kere vurup duracaksın?"...
Tokatçı(!) eliyle yukarılarda oturan bir başka adamı gösteriyor:
"Aabi, şu arkadaşta o para sende de bu ense varken ben seni daha çok tokatlarım"...
Tabii ki bu kıssadan çıkarılacak hissenin "alıkşlamaya" hazırlandığımız Mehmet Barlas'la ilgisi yok...
Yok ama...
"Yine mi Mehmet Barlas'ı alkışlıyorsun yeter be!" demeye hazırlananlara fıkra ile cevap vermek istedik...
Mahmet Barlas'da bu birikim, bu klavye ve bu yazma yeteneği; bizde bu köşe olduğu sürece daha çook, "ALKIŞLAR; Mehmet Barlas için" veya "Mehmet Barlas kazandı" diyeceğiz...
Evet efendim...
ALKIŞLAR; dünkü SABAH'ta başlığı altında yayımlanan makalesiyle Mehmet Barlas için...