Alkışlar Fatih Altaylı için...

Bir silâh bir kişiye niçin döner?..
*

Silâhlı elin sahibi, silâhı doğrulttuğu kişiye düşmansa.. .
Ya da…
Silâhlı elin sahibi, silâhı doğrulttuğu kişiden tehlike gelebileceğini seziyorsa…
*
Peki…
Düşmanlık ortadan kalkarsa o silâh inmez mi?..
*
Tarihte inmediğinin örneği yok…
*
ABD’nin “Efsane” başkanlarından Abraham Lincoln, kendisini Güneylilere dostça davranmakla eleştiren Kuzeyli bir kadına şöyle dedi:
“İyi ya işte… Onları dost yaptığımda bire düşmanımızı yok etmiş olmuyor muyum?..”
*
Fatih Altaylı köşesine bıraktığı günkü gibi döndü…
Tarafsız…
Objektif…
Yeri geldiğinde “takdir”…
Gerekiyorsa “tekdir”…
*
Dünkü yazısındaki akılcılık ve gerçekçilik bugün de “Anladınız mı İslamcılık tartışmasının nedenini “ başlığı altında yayımlanan yazısıyla devam ediyor.
*
Keşke…
Altaylı’nın yaptığı aynı akılcılık ve gerçekçiliğin ülkemizi yönetenler ve yönetmeye talip olanlar tarafından da uygulansa…
*
ABD’nin sorununun “Türkiye” ile çalışmak ya da çalışmamak değil…
Türkiye’de hükümete yakın oldukları bilinen kişilerin, hükümetin de “İslâmcı” olduğunu kanıtlama çabaları olduğu görülse…
*
Düşmandan kurtulmanın tek yolunun “silah” olmadığı…
Onlarla dostluk kurarak…
Onlardan korkamayarak…
Onları korkutmayarak da düşmandan kurtulabileceğimiz gerçeği kabul edilse…
*
Hoş geldin Altaylı…
Tebrikler…
Ve de alkışlar…