Ahmet Altan'dan dağa çıkartacak yazı

GAZETECİLER.COM - Taraf bir süre önce kapıştığı BDP'lilerle barışmış gibi... Bugünkü Ahmet Altan'ın yazısını okuyunca ne demek istediğimizi anlayacaksınız. Zira Altan, Kürt yazarlardan bile sert bir duruş sergilemiş..
"Ne istiyorsunuz Kürtlerden?" diye zehir zemberek bir soru yöneltmiş.
Altan'ın yılbaşı gecesi havai fişekli kutlamalardan yola çıkarak kaleme aldığı yazıdan satırbaşları şöyle;

YÜZÜM KIZARDI

"Yeni yılın ilk saniyelerinde İstanbul’un üstünde havaifişekler patlamaya başlayınca yüzüm kızardı. Öfke ve utanç duydum. Bir katliamın kurbanı olan otuz beş insanını daha yeni toprağa vermiş bir toplumun sevinçli kutlamaları doğrusu ya bana ağır geldi.

Sahte bir yastan, kimsenin eğlenmemesinden söz etmiyorum ama “biz bu ölümlere hiç aldırmıyoruz” diye bağıran gösterişli kutlamalar en hafif deyimiyle izansızlık.

(...) KÜRTLERDEN NE İSTİYORSUNUZ?

Ne yaşamına, ne ölümüne aldırdığınız bu insanlardan ne istiyorsunuz? Ne istiyorsunuz Kürtlerden?

Leyla Zana, “Referandum yapalım, özerklik mi, federasyon mu, ayrılık mı ortaya çıksın” deyince, “savaş meydanına gel de al” deyip silahı gösteriyorsunuz.

“Eşit olalım” dediklerinde, “Kürtlerin anadilde eğitim yapması ülkeyi böler” deyip kendi çocuklarınıza tanıdığınız hakları Kürt çocuklarına tanımıyorsunuz.

Eşit olmuyorsunuz, ayrılmıyorsunuz, acılarını paylaşmıyorsunuz. Nedir istediğiniz?

TÜRKLER EFENDİ KÜRTLER KÖLE

Ne istediğiniz aslında açıkça görülüyor, siz efendi olmak, Kürtleri de köle yapmak istiyorsunuz. Kürtler köle olmayacak. Asla gerçekleştiremeyeceksiniz bunu. Bu bencilliğiniz, bu kibriniz, bu nobranlığınız, bu hoyratlığınızla öyle nefret tohumları ekiyorsunuz ki Kürtlerin yüreğine, böyle giderseniz bu ülkede savaş hiç bitmeyecek.

Neden anlamıyorsunuz? Kürtler dağlara isyanını, öfkesini, “bu aşağılamaya” karşı direnişini göstermek için çıkıyor. Bunun için ölümü, ölmeyi, öldürmeyi göze alıyor. O insanları öldürüyorsunuz, özür dilemiyorsunuz.O insanları öldürüyorsunuz, aldırmıyorsunuz.

Türkler öldüğünde ağlıyor, Kürtler öldüğünde havaifişekli kutlamalarda gülüyorsunuz.

(....) ÖZÜR BİLE DİLEMEYECEKSİN

Sen geleceksin anamı, babamı, çocuğumu, kardeşimi öldüreceksin, bir özür bile dilemeyeceksin, benim acıma, üstelik de senin neden olduğun acıma hiç aldırmadan kutlamalar yapacaksın, beni kederimi saklamaya zorlayacaksın, öfkemi dile getirirsem bana “isyankâr, nankör” diyeceksin, beni alıp mahkemelere götüreceksin, tutuklayacaksın, mahkûm edeceksin, “bizi bu kadar da istemiyorsan ayrılalım” dersem bana silahını, ordunu, uçağını, tankını göstereceksin, eşit olmayı reddedeceksin sonra da “niye dağa çıkıyorsun” diye soracaksın.

Niye çıktığını anlamıyor musunuz gerçekten?

(...) HAYSİYETTEN NASİBİNİ ALMAMIŞ

Bu yaşananlara bakıp da Kürtlerin dağlara çıkmasını anlamayan biri haysiyetten, gururdan, onurdan nasibini almamış biridir, Kürtlerin dağlara çıkmasını anlamayan biri kendisine böyle davranıldığından sesini çıkarmayacak, sinecek, korkacak, onursuzluğa razı olacak biridir. Kürtlere saygı göstermeyecekseniz, ayrılın.

 

Ayrılmak istemiyorsanız Kürtlere saygı gösterin.

Onlar yas tutarken İstanbul’un her yanında havaifişekler patlatarak barışı ve huzuru bulamazsınız. İstanbul’da patlayan o rengârenk fişekler ülkenin her yanına simsiyah bir acı olarak dökülür, hep birlikte o acıdan payımızı alırız.