Yılmaz Özdil kaybetti...

Her zaman söylüyorum, yazıyorum.
Yılmaz Özdil medyamızın en başarılı ilk beş yazarından biri…
Arşiv yazarlığında bir numara…
Okunurlukta da kesinlikle ilk ikide…
*
Vicdanlı mı?..
Evet…
Hem de yüce vicdanlı…
*
Merhametli mi?..
Hem de nasıl rikkati kalp…
*
Barışçı mı?..
Klavye kavgasına tutuştuğuna tanık olmadım…
Demek ki; barıştan yana…

İyi ama…
Demokrasimizi temsil eden…
Demokrasimizin “olmazsa olmazı” üç politik liderin…
Yani…
Ana muhalefeti temsil eden Kılıçdaroğlu’nun…
İktidarı temsil eden Yıldırım’ın…
Ve…
Meclisi temsil eden Karaman’ın…
Son derecede samimi ve neşeli bir anlarında çekilmiş fotoğraflarından yola çıkarak Kemal Kılıçdaroğlu’nu böylesine aşağılaması yakıştı mı?..
*
Bence hiç yakışmadı…
Hiç…
*
Ne yapmalıydı Kılıçdaroğlu?..
Politik nezaket dışına çıkıp Yıldırım ve Karaman’a “tokat” mı atmalıydı?..
Ya da “Hadi len!” diyerek çekip gitmeli miydi?..
*
O fotoğraf…
O kare…
O kahkahalar…
Demokrasimizin her şeye rağmen olgunlaştığının işaretidir…
*
Buna karşın o güzel karedekilerden birine (Kılıçdaroğlu) hiç hak etmediği şekilde itibar gaspı yapan Yılmaz Özdil kaybetti…