"Yeter yapmayın arkadaşlar günahtır!..."

GAZETECİLER.COM - Son günlerde gündemde yeni bir konu daha yer aldı. 'Papparizi terörü' olarak tanımlanan ve ciddi olarak insanların hayatlarını tehtid eden bir tehlike. Levent Kırca, Timuçin Esen örnekleri konuyu şiddetle gündeme taşısa da mesele bundan ibaret değil maalesef. Yıllardır yaşanan ama giderek pervasızlaşan bir 'gazetecilik' biçimi sözkonusu.

Vatan yazarı Reha Muhar da bugün 'Papparizi terörü'nü konu almış. Muhtar magazin muhabirlerine dinlerler mi bilmiyoruz (Daha doğrusu hiç sanmıyoruz!) ama "Yeter yapmayın arkadaşlar günahtır!..." diye

"Size sorsa “Yanınızdaki sevgiliniz mi?” diye...

Cevap vermeseniz, bir daha sorsa...

Yine cevap vermeseniz...

Bir daha, bir daha, bir daha siz tepki gösterene kadar sorsa siz sinirlenmez misiniz?..

Bir ünlüyü gece vakti gördünüz her yer, o ünlünün “Size basın toplantısı yapmak zorunda kalacağı ve tüm sorularınızı arabayla kaçana kadar cevaplandırmak zorunda olacağı” yer midir?..

Adamı sinirlendirmek, sonra da sinirlenen adamın görüntülerinden malın kaymağını yemek günah değil midir?..

Habercilik etiği, olayın doğal akışını değiştirme hakkını bize verir mi?..

Ünlünün görüntüsünü almayalım mı?..

Alalım arkadaşlar elbette...

Soru sormayalım mı?..

Soralım arkadaşlar elbette...

Bir defa, hadi bilemedin iki defa...

Sonra sen sağ ben selamet, bırakın adam ya da kadın gideceği yere gitsin...

Sinirlendirmek ve sinirlendirip haber yapmak, habercilik değil...

O insanlardan haber çıkartmaya çalışırken arkadaşlar...

Bir an durun ve düşünün...

“Ben rakı balık keyfi yapmış, koluma arkadaşımı takmış evin yolunu tutarken, birkaç kamera gelse, bir değil, iki değil, üç değil yol boyu kamera eşliğinde konuşmaya kalksa, aynı soruyu bir daha bir daha sorsa ben ne hissederim” diye bir defa düşünün...

Zavallı Uğur Yücel...

İçim parçalandı...

Kamera karşısında “git” dese gitmeyecek...

“Arkadaş dur yeter” dese onu da çekecek...

Ne dese ne yapsa yol boyu kurtulamayacak...

Sonunda havalara bakıyor, sonra da yere kapaklanıp düşüyor...

Hepsi gece, gündüz demeden çalışan emekçiler o gazeteciler...

Doğrudur hiçbirinin o ünlülerin tırnağı olacak kadar paraları yok...

Gece vakti emeklerini vererek iki kuruş kazanmaya, o gülle ağırlığındaki kameraları taşıyarak evlerine ekmek götürmeye çalışıyorlar...

Gazetecilik meşakkatli bir iş...

Haber bulmak zor, onu haberleştirip üç kuruş kazanmak daha da zor...

Bunu anlamayan hiç kimseye insan demem ben...

Ve fakat “haber dediğimiz kutsal şey, işin doğal gelişiminden ortaya çıkan görüntü veya bilgidir...”

Bizler gazeteci olarak olayın yapımcısı değil, izleyicisiyiz...

Bunu gözardı etmezseniz, “ah almazsınız...”

Hepinize iyi çalışmalar, verimli haberler ve sevgiler..."