Yalçın Akdoğan

“Yüzsüzler” diye atıyor yazısının başlığını…

Ve…

Aynı yazıda şunları yazıyor…

Birkaç saat sonra gerçek sonuçların çıkacağını bilmelerine rağmen utanmadan milleti yanlış yönlendirmeye kalktılar. Yüzlerinde patlayan şamarın kızarıklığı ortadayken her zamanki gibi pişkinliğe sarıldılar. Bunların hayatı yalan olmuş…
Herşeyi yalan üzerinde dönen ve pişkinlikte sınır tanımayan insanların muhtemelen ar damarları tamamen çatlamış oluyor. Sokağa çıkacak yüzü kalmayan insanların hala konuşup ahkam kesiyor olması bunu gösteriyor.

Kim mi bunları yazan?..

Kim mi diye birilerine hakaret eden…

Söyleyeyim…

Yeni Şafak’ta “Yasin Doğan” müstearıyla yazan Yalçın Akdoğan…

Oysa akil insan, Erdoğan’a yıllarca evinin ve gönlünün kapılarını açan...

Patronu bile yüz vermezken Erdoğan’ı başının üstünde taşıyan…

Onu sürekli ekrana çıkaran…

Her daim destekçisi olan Taha Akyol ne diyordu bugün?..

Bir kere daha hatırlatayım:

“…. iktidarın alkışa değil, itidale ihtiyacı olduğunu belirtmeyi de gerekli buluyorum”. 

Akyol’un bu cümlesini biraz da değiştirerek yazayım…

“Başbakan’ın alkışa değil, kendisine itidal tavsiye edecek çalışma arkadaşlarına ihtiyacı var”. 

Ve...
Bir de ayrıca, AK Parti eski milletvekili Süleyman Gündüz'ün dünkü Yeni Şafak'ta "Yeni bir dönem başlamalı" başlığı altında yayımlanan makalesinin bir yerinde bakın ne diyordu:

“Seçim sonrasında ayrıştırıcı siyaset dilinin bütünleştirmeye yönelmesi gerekir. Bu kısır döngüden çıkıp, sabırla, adaletle, kin ve öç alma duygusuna alan bırakmadan, kırmadan, dökmeden ortaya çıkan tahribatın telafi edilmesi gerekir. Başka Türkiye yok; yaralarımızı birlikte saracağız, bu gerilimli ortamdan el ele çıkacağız.”

İki akil insan ve Erdoğan sevdalısının bu yumuşacık üslûbuna karşılık...

Ortamı yumuşatması, gerginlikleri törpülemesi (Ekonomi nasıl da hemen düzene girmek üzere oysa... Nasıl da ihtiyacımız var itidale) gerekirken karşıtlığı körükleyen Başbakan Başdanışmanı Yalçın Akdoğan kaybetti...