Terör haberleri verilmeli mi?

Terör haberleri verilmeli mi, İlker Başbuğ haklı mı? İşte bu konuda Sabah'ın okur temsilcisi Yavuz Baydar'ın yorumu!

"Terör haberlerini vermeyelim, çünkü teröre alet oluruz.." diyenlere  "Peki o zaman sana bir sorum var" diyorum: "Sence terör veya çatışma sonucu ölen, 'şehit olan' askerlerin, güvenlik gücü mensuplarının cenazelerini vermeli miyiz?" diye soruyor Yavuz Baydar... Karşılığında ne cevap mı alıyor kısa süreli bir sessizlik ya da 'o ayrı' yanıtını

"O cenaze haberini verince, okur 'ne oldu da bu insanlar öldü' diye sormaz mı?" diye soran Baydar, terör haberlerinin verilemsi gerektiğini düşünüyor  ancak duygu pornografisi yapılmasına karşı çıkıyor... 

(...) Meslektaşımız Andrew Finkel ile konuşmasında, şunu vurgulamış Başbuğ: "Her seferinde, bir şehit verildiğinde, Türk basınının kana kan istercesine yayın yapması bize hiç yardımcı olmuyor. Tutulan matem onurlu olmalıdır ve kamuoyunun öfkesini ateşlemek için kullanılmamalıdır."
Başbuğ ile aynı fikirdeyim.

Basın şehitler üzerinden topluma bir 'duygu pornografisi' yaşatıyor.

En ilkel güdülere sesleniyor.

Şimdi iğneyi kendimize batıralım.
Hakkâri'de yaşamını yitiren 6 askerle ilgili olarak SABAH haberlerine bakınca...

29 Mayıs tarihli Barışa Mayın manşetinin yanında, acıyla kahrolmuş bir annenin, perişan fotoğrafı... Orta sayfada, her bir şehidin iç paralayıcı, çoğu özele giren öyküleri... 30 Mayıs'ta ön sayfadan verilen 'Melek olup seni öpeceğim' başlıklı haberde bir şehidin kızına açtığı son "özel" telefon... İç sayfalarda ölenlerin cenazelerinden bol ayrıntı... 2 Haziran tarihli, şehit babasının mezarındaki kızın öyküsü...

Soruyorum: Çoğu haber değeri taşımayan (ölenin ardından tutulan matem kadar doğal ne olabilir?) bu ayrıntılara bu kadar geniş yer verdiğimizde, okurların ne hissetmesini bekliyoruz? Başbuğ, "Terörist de insandır" demişti. O halde, dağa çıkanların ve ölenlerin de birer öyküsü yok mu?

O öyküler nerede?
Terör bitmeyebilir. O zaman, bizlerin, akla ve bilgi ihtiyacına mı, yoksa intikam içgüdülerine mi hizmet ettiğimizi iyice sorgulamamız gerekmiyor mu?

Görevini bir an unutun. Bir okur olarak Başbuğ'a hak vermiyor musunuz?