TARAF, taraf ama neye taraf?..
PKK’nın IRA gibi “asil” bir “protest örgüt” değil, “ ilkesi, ideolojisi, asaleti olmayan bir katil sürüsü”...
ADNAN BERK OKAN
“Gazete” öncelikle “HABER” denektir…
Sonra?..
“İLKE” demektir…
Sonra?..
“AHLÂK” demektir…
Yoksa, karşılıklı olarak birbirlerini, “Yandaş Basın” veya “Ergenekoncu Medya” olarak tanımlayanların haber ve yorumları mı?.. Bu soruyu okurlara sorsaydınız, siyasi fanatikler hariç % 90’ının “TARAF daha inandırıcı idi” diye cevap verdiğine tanık olacaktınız… |
Neden, haberden sonra “ahlâk” değil de “ilke”?..
Çünkü birey, iyi ahlâklı olarak bilinse bile “ilkesiz” olduğu konusunda ortak görüşler oluşabilir ama…
“İlkeli insan” aynı zamanda kesinlikle “iyi ahlâk” sahibidir de…
Şimdi artık sözü, Türkiye’nin tek “gazete, gazetesi”ne yani TARAF’a getirebilirim…
TARAF ilk yayımlandığı günden beri diğer gazetelerimizde görmeye hasret kaldığımız ölçüde “İLKELİ”…
Ve “AHLÂKLI”…
Türkiye’de “TARAF” dışında yazılı basın Osmanlı’nın Takvim-i Vekâyi’si ya da Komünist Rusya’nın, Pravda’sı gibi çıkıyor…
Ya Devletten ve statükodan yana…
Veya siyasal iktidarın “yarı resmi sözcüsü” gibi…
***
Ben gerçek gazeteyi, miting meydanlarına benzetirim ama…
Farklı düşünceden insanların toplanıp, kendi fikirlerini özgürce tartıştıkları… kürsüdeki konuşmacıların ideolojilerini kürsüde bulundukları süreçte unuttukları… haberlerin “yorumsuz ve yansız” verildiği… “ideolojiden” değil, “ilkelerden taraf” olunduğu bir miting meydanı…
Bu özellikte tek gazete yine “TARAF”tır Türkiye’de…
Çünkü siyasal taraflardan birinden değil, ilkelerden yana TARAF...
TARAF’a yapılabilecek en vahşi haksızlık, “Asker Düşmanıdır” yaftasıdır çünkü… “Gazete, haber için vardır”… TARAF’ın, TSK ile ilgili yayımladığı haberleri “yayımlamak” değil, “yayımlamamak” gazetecilik ilke ve ahlâkına hakarettir… İttihat Terakki döneminin paşaları, orduda olan biteni sakladıkları ve orduyu dibine kadar siyasetin içine çektikleri için Osmanlı battı… Ordu, siyasetle özdeşleştiği için Devlet, 1. Dünya Savaşı’na girdi ve yenilerek paramparça oldu… TARAF’ın yaptığı, medyası ve bir kısım siyasetçisi ile TSK’nın siyasetin içine çekilmesine kamuoyu tepkisi yaratabilmektir… Haklıdır da… |
Demokratlıklarından zerrece şüphe etmediğim asker dostlarıma anlatmak istediğim ama bazılarını ikna etmeye bir türlü başaramadığım bir gerçektir TARAF’ın bu gazeteciliği…
Ne acıdır ki, o dostlarım da TARAF’ın, Türkiye’nin “en iyi gazetesi“ olduğunu; ideolojilerden değil, “ilkelerden, demokrasiden ve barıştan yana” tavır aldığını Tokat’taki kanlı baskından sonra anlayabilmişlerdir…
Keşke bunu daha önce görebilseydiler…
Keşke, TSK’yı ayaküstlerinde birkaç kez sektirdikten sonra şutlayanın TARAF değil, “TSK’ya yakın görünme yarışı” içindeki çıkar çevreleri olduğunu anlayabilseydiler…
Ben şahsen TARAF’ın TSK düşmanlığı yapmayı “hedef” bellediğine inanmıyorum…
Demokrasiden yana… siyasal iktidarların geliş ve gidişlerini halkın oylarına bırakmış… ülkenin dış ve iç politikasında ahkâm kesmekten kaçınan bir TSK, işini iyi yapan Maliye Bürokrasisinden farksızdır…
Ya da tersi…
Maliye bürokrasisi yasaların dışına çıktığında nasıl eleştiriyi hak ediyorsa, TSK da anayasayı zorladığında, siyasal iktidarın ortağı gibi hareket ettiğinde ve icraatı beğenmiyorsa demokrasiyi yıkıp geçmeye giriştiğinde eleştiriyi o kadar hak etmektedir…
***
Hâsılı…
TARAF’ın Tokat katliamına ve PKK’ya karşı aldığı tavır, bu konularda yaptığı “yansız, objektif” habercilik ve yayıncılık; TARAF’ın 50 binlerde takılı kalmış gibi görünen günlük tirajını birden 60 binin üstüne taşımıştır… |
PKK’nın IRA gibi “asil” bir “protest örgüt” değil, “ ilkesi, ideolojisi, asaleti olmayan bir katil sürüsü”, DTP’nin ise “Barış ve demokrasi” isteyen bir “Siyasal Parti” değil, geleceğini teröre bağlamış, çok sayıda ölü ruhların yönettiği bir “dernek” olduğunu en iyi anlatan gazete, TARAF olmuştur…
Kamuoyu bu konuda, gazetecilik ilke ve ahlâkından zerrece sapmayan TARAF’ın haberciliğini “inandırıcı” bulmuştur…
Not: Bu yazı analizden öte, neden “ALKIŞLAR TARAF için çünkü…” diye yazdığımın bir açıklaması oldu zaten amacım da oydu…