Sedat Ergin günün yazarı
Sedat Ergin’in bugünkü Hürriyet’te “İç savaştan Türkiye’ye kalan ağır bir miras: İdlib” başlığı altında yayımlanan yazısı, Türkiye’nin bakışları arasında patlama ihtimali olan balonlara dikkat çekiyor.
AMMA DA KIYAK OLURDU HA…
Mutlaka balon şişirmişsinizdir.
Şişirirken balonu, hem sizin hem de yakınınızdakilerin içini bir huzursuzluk, bir endişe kaplar…
Çünkü…
*
Balon her an patlayabilir…
Onun için sık sık ağzınızı balondan çeker, sevimli oyuncağın boğazını da işaret ve baş parmaklarınızla sıkıştırırsınız.
Eğer daha da şişmesi gerektiğine karar verirseniz yine basarsınız havayı…
Ve…
Yakınınızdakilerin kimisi iki eliyle kulaklarını tıkar, kimisi ise ha patladı ha patlayacak ifadesiyle balona diker bakışlarını…
*
Son bir haftadır olan buydu…
Balon ya patlamalıydı…
Ya da balonu şişiren ağız vazgeçip, sevimli oyuncağın havasının boşalmasını sağlamalıydı.
*
Balonu şişiren ağız bastı havayı bastı havayı ve balonu patlattı…
Şimdi artık balonu şişiren dâhil herkes huzurlu…
Endişeler bitti…
Ama…
*
Başkalarının da başka balonları şişirme ihtimali bitmedi…
Ne zaman biter?..
İşte o belli değil…
*
Bu örneği anlattım çünkü Sedat Ergin’in bugünkü Hürriyet’te “İç savaştan Türkiye’ye kalan ağır bir miras: İdlib” başlığı altında yayımlanan yazısı, Türkiye’nin bakışları arasında patlama ihtimali olan balonlara dikkat çekiyor.
Hem de her bir balon bir belâ…
*
Ergin’in yazısını okurken, “keşke o terör guruplarıyla aramızda resmi ordusu, yargısı, dışişleri bakanlığı olan bir devlet olsaydı” diye düşündüm…
Çünkü…
Bir devletin resmi ordusuyla başa çıkmak, sivri sinek misali teröristlerle başa çıkmaktan çok daha kolay…
*
Neyse…
Ergin çok güzel çalışmış…
Sınırımıza yığılan yüzbinlerce eli silahlı ve hatta Selefi (DEAŞ gibi…) terör guruplarını nasıl kontrol edeceğimizi düşündükçe endişem artıyor.
“Hani” diyorum…
Şu terör guruplarını alıp İsrail sınırına yerleştirseler amma da kıyak olurdu ha…