Neden bizde yakışıklı gazeteci yok?
Bugüne kadar yazılı basın 'çirkin çocukların' da yaşama alanıydı. Bizim gibi çocuklara da sahneye çıkma fırsatı veren tek yerdi gazeteler.
GAZETECİLER.COM - Muhalif tavrından seçim
sonrasında keskin bir dönüş ile vazgeçen Oray Eğin, medya üzerine
yazmaya devam ediyor ama, yazdıkları eskisi gibi sert eleştirler
değil... Önceki gün New York Times gazetesinin kendi kendini nasıl
eleştirdiğini yazan Eğin, bugün de aynı gazetenin Bağdat
Temsilcisi'nin ne kadar yakışıklı olduğunu yazdı ve "Neden
bizde yakışıklı gazeteci yok?"
Belgeselin de jönü olur mu, demeyin. Arango bir anda aradan
sıyrılıyor. Belli ki iyi bir gazeteci. Ama bir başka özelliği daha
var: Çok yakışıklı. Öyle böyle de değil, Rob Lowe gibi bir adamdan
bahsediyorum.
BASIN BİZİM GİBİ ÇOCUKLARA DA SAHNEYE ÇIKMA FIRSAT
VERİRDİ
Belgeseli izlerken karamsarlığa kapıldım. Ne yalan söyleyeyim,
bugüne kadar yazılı basın 'çirkin çocukların' da yaşama
alanıydı. Karnında mükemmel kası olmayan, kolunun
kalınlığı belli bir santimetrenin altında kalan bizim gibi
çocuklara da sahneye çıkma fırsatı veren tek yerdi gazeteler.
Hele hele imzalarda genellikle fotoğraf kullanılmayan Amerikan
basınında okur hiç tanımadığı isimlerle fiziksel önyargılar söz
konusu olmadan iletişim kurabiliyordu.
EN YAKIŞIKLI TÜRK GAZETECİSİ O GÜNLERDEN ÇOK UZAKTA
Bizde fotoğraflı imzalar yaygın. Kendimizi güzel göstermek için
türlü numaralara, ışık oyunlarına başvuruyoruz bu adet icat
edildiğinden beri. Yıllarca 'En yakışıklı Türk gazetecisi' unvanını
elinde tutan Hasan Cemal artık o günlerden çok uzakta ama hala o
günlerden kalma fotoğrafıyla selamlıyor okurlarını.
Hep birlikte böyle idare ediyorduk. Doğrusu, Türk
medyasının erkeklerinde film yıldızı güzelliği aranmaz; zaten
arasanız da bir tane bile Tim Arango bulamazsınız. Yok işte, ne
yapalım.
Oray Eğin'in yazısının devamına buradan ulaşabilirsiniz.