Meltem Gürle
Yeni yılın ilk gününde paylaştığı şiirle yılın ilk "günün köşe yazarı" olmaya hak kazandı.
GAZETECİLER.COM - BirGün yazarı Meltem Gürle, yeni
yılın ilk gününde Vazgeçtim bu dünyadan...
başlıklı yazısında geçen senenin son ana kadar canımızı yakmaya
kararlı olduğunun altını çizerken ilginç bir şiir ile seslendi
okurlarına. William Shakespeare'ın 66. sone isimli şiirini Can
Yücel'in çevirisi ile paylaşan Gürle yılın ilk "günün köşe yazarı"
oldu.
İşte o yazıdan bir bölüm:
"Bilgisayarın basında oturmuş yeni yıl yazısı olmaya uygun bir şeyler çiziktirmeye çalışıyorum. Saatlerdir ekrana bakıyorum. Sonunda bunu yapamayacağımı farkettim. Kolum yerinden kalkmıyor gibi sanki.
Genç insanların ölümünde insanın umudunu kıran, yaşam gücünü azaltan bir şey var. Ağır, çok ağır bir şey. İnsanın yürüyüp gidesi, her şeyi bırakası geliyor.
Bunu yapmaktansa, söyleyecek umutlu bir şey aradığım ama bulamadığım yılın bu ilk gününde, beni vazgeçmekten alıkoyan bu şiirle sizi selamlamak istedim.
Vazgeçtim bu dünyadan tek ölüm paklar beni.
Değmez bu yangın yeri, avuç açmaya değmez.
Değil mi ki çiğnenmiş inancın en seçkini.
Değil mi ki yoksullar mutluluktan habersiz.
Değil mi ki ayaklar altında insan onuru,
O kızoğlan kız erdem dağlara kaldırılmış,
Ezilmiş, horgörülmüş el emeği, göz nuru,
Ödlekler geçmiş başa, derken mertlik bozulmuş,
Değil mi ki korkudan dili bağlı sanatın,
Değil mi ki çılgınlık sahip çıkmış düzene.
Doğruya doğru derken eğriye çıkmış adın.
Değil mi ki kötüler kadı olmuş Yemen'e
Vazgeçtim bu dünyadan, dünyamdan geçtim ama.
Seni yalnız komak var, o koyuyor adama...
İşte o yazıdan bir bölüm:
"Bilgisayarın basında oturmuş yeni yıl yazısı olmaya uygun bir şeyler çiziktirmeye çalışıyorum. Saatlerdir ekrana bakıyorum. Sonunda bunu yapamayacağımı farkettim. Kolum yerinden kalkmıyor gibi sanki.
Genç insanların ölümünde insanın umudunu kıran, yaşam gücünü azaltan bir şey var. Ağır, çok ağır bir şey. İnsanın yürüyüp gidesi, her şeyi bırakası geliyor.
Bunu yapmaktansa, söyleyecek umutlu bir şey aradığım ama bulamadığım yılın bu ilk gününde, beni vazgeçmekten alıkoyan bu şiirle sizi selamlamak istedim.
Vazgeçtim bu dünyadan tek ölüm paklar beni.
Değmez bu yangın yeri, avuç açmaya değmez.
Değil mi ki çiğnenmiş inancın en seçkini.
Değil mi ki yoksullar mutluluktan habersiz.
Değil mi ki ayaklar altında insan onuru,
O kızoğlan kız erdem dağlara kaldırılmış,
Ezilmiş, horgörülmüş el emeği, göz nuru,
Ödlekler geçmiş başa, derken mertlik bozulmuş,
Değil mi ki korkudan dili bağlı sanatın,
Değil mi ki çılgınlık sahip çıkmış düzene.
Doğruya doğru derken eğriye çıkmış adın.
Değil mi ki kötüler kadı olmuş Yemen'e
Vazgeçtim bu dünyadan, dünyamdan geçtim ama.
Seni yalnız komak var, o koyuyor adama...