'Margulies neden hala Taraf'tan ayrılmıyor?'
Ama ben buraya gelirken sosyalist bir gazeteye geliyor olduğumu düşünerek gelmedim. Ahmet Altan veya başka yazarlarla aynı siyasî görüşleri paylaştığım için gelmedim.
GAZETECİLER.COM - Taraf yazarı Roni Margulies, Nabi Yağcı ve Ümit Kıvanç'ın gazeteden istifasına yol açan Halil Berktay'ın 1 Mayıs 1977 ile ilgili açıklamaları ve gazetesinin bu süreçteki tavrını çarpıcı bir şekilde yorumladı.
Okurlardan gelen maillerin bir kısmını köşesinde yayınlayan Margulies "aman sen de istifa etme" diyenlerle "e ne duruyorsun, hala istifa etmedin mi?" diyenlere de yanıt verdi.
İşte Halil Berktay ve Yıldıray Oğur'un körüklediği tartışmanın ardından bilanço çıkartan Margulies'in yazdıklarından bir bölüm:
GÜNDEMDEKİ BİRİNCİ MADDE SOLUN SORUNLARI MI?
"Kapitalist dünyanın çivisi çıkarken, 1929’dan bu yana en derin ekonomik kriz yaşanırken, Arap ülkeleri, Avrupa ve Amerika devrimler, genel grevler ve işgal hareketleriyle sarsılırken, gündemimizin birinci maddesi sosyalizmin sorunları mıdır?
Yoksa kapitalizmin sorunları mıdır? Debelenen ve debelenirken on milyonlarca insanı işsizliğe, açlığa, yoksulluğa sürükleyen bir sisteme ölümcül darbeyi nasıl vuracağımız mıdır?
Ben sosyalizmi kitap yazmak veya üniversitede başarılı olmak için tartışmayı reddediyorum. Tartışmanın bir boyutu “Dünyayı nasıl değiştireceğiz” sorusu değilse, o tartışma beni ilgilendirmiyor.
COŞANLARIN İDDİLARINA ŞEYİMLE GÜLÜYORUM
Keza 1 Mayıs 1977 tartışması. Mal bulmuş mağribi gibi, bin türlü yalan yanlış bilgiyi de devreye sokarak sosyalizme bok atma fırsatını bulup coşanların iddialarına şeyimle gülüyorum.
Sosyalizmin ne olup ne olmadığı Atina ve Paris’in (ve bir gün İstanbul’un) işyerlerinde, Tahrir Meydanı’nda, ayaklanma ve genel grevlerde belirlenecek. Taraf sayfalarında değil.
Gazeteden ayrılma meselesine gelince.
Diyelim ki bu gazete gerçekten de Hürriyet’in bile gerisine düştü. Ahmet Altan roman yazar ve Yasemin Çongar Avrupa’da konferanslara katılırken, gazete aslında Hürriyet’te çalışması gereken bir avuç densizin elinde kaldı.
Hepsine eyvallah.
Ama ben buraya gelirken sosyalist bir gazeteye geliyor olduğumu düşünerek gelmedim. Ahmet Altan veya başka yazarlarla aynı siyasî görüşleri paylaştığım için gelmedim. Gazeteyi kendi görüşlerime çekebileceğim hayaline kapılarak gelmedim. Bana bir platform sunduğu için geldim.
Ve bu platformu geniş bir okuyucu kitlesine dilim döndüğünce sosyalizm anlatmak, Kemalist devletle mücadele etmek ve Kürt halkının özgürlük arayışına katkıda bulunmak için kullanmaya çalıştım. Bütün bunlar hâlâ geçerli.
SOLUN İKİ SESİ SUSTU, SESİMİZ İKİ AZALDI
En önemlisi de şu: Artık Nabi ile Ümit’in yazılarını okuyamayacak, görüşlerini ve yorumlarını bilemeyeceğiz. Ülkenin her tarafında, yüz bin, iki yüz bin kişi bu görüş ve yorumlardan artık mahrum kalacak.
Solun farklı, önemli ve ilginç iki sesi sustu.
Türkiye basınında sesimiz iki azaldı.
İyi mi oldu?
Bence olmadı.