Kürtlere pozitif ayrımcılık tartışmasına katkı

İsmet Berkan ile Ertuğrul Özkök arasındaki "Kürtlere pozitif ayrımcılık" polemiğine farklı bir cepheden katılım oldu. Süregelen polemikle ilgili olarak "bazı değerli yazarlarımız arasında Kürtlere yönelik pozitif ayrımcılık uygulaması önerisi tartışılıyor ya, çok da iyi yapıyorlar, güzel bir fikir cimnastiği oluşuyor" diyen Habertürk yazarı Serdar Turgut neden tartışmaya katılması gerektiğini şöyle anlattı:

"Güzel başlayan bir tartışmada, iyi bildiğim bir konuda, ilk başta yanlış yapılmaya başlanmışsa o zaman kendimi hâlâ daha tutmanın yanlış olacağını düşündüm."

Zaman zaman yazdığı ya da söyledikleriyle ırkçılık konusunda çok ciddi örnekler veren ve bu nedenle de bir kaç kez mahkemeye düşen Turgut'un Amerika konusunda Türkiye'deki pek çok isimden daha bilgili olduğu da bir gerçek.

İşte Turgut'un kaleminden Kürtlere pozitif ayrımcılık tartışmasına katkı:

Kürtlere pozitif ayrımcılık uygulansın diyor ve bu konuda Amerika'yı örnek gösteriyorlar ve orada zamanında Afrika kökenli Amerikalılara pozitif ayrımcılık uygulandı ve başarılı olundu diyorlar. Bu tamamen yanlıştır ve eğer meseleye buradan girilecekse ve Türkiye'deki Kürtlere de aynı şeyin uygulanmasını isteyeceksek tarihi bir yanlışı tekrarlayacağız ve yanlış yerlere gideceğiz demektir. Bu yazıyı sadece tartışmada taraf olanlara bu uyarıyı yapmak için yazıyorum.

ZENCİLERE POZİTİF AYRIMCILIK YAPILDI AMA...

Doğrudur Amerika'da eskiden zencilere pozitif ayrmcılık yapılmıştır ama bu uygulama, toplumdaki ırk bazındaki bölünmüşlüğü azaltmadı tersine artırdı ve en önemlisi de beyaz insanlar arasında zencilere karşı duyulan kin ve tepkinin artmasına, içselleştirilmesine ve derinleştirilmesine yol açtı.

Zencilerin esas sorunu sistemle temelde kültürel bir çatışma ve yabancılaşma yaşamak olduğundan onlara yeni verilen hakları da pozitif yönlerde kullanmadılar.

Sisteme karşı içselleştirilmiş derin öfkeleri sürerken hâkim yapı kendilerine yeni fırsatlar sununca onlar bu fırsatları pozitif ayrımcılık dışında tutulan insanlara karşı kullanmaya başladılar hatta zencilerde tersine döndürülmüş bir ırkçı nefret de başladı.

Kendisinin tarihi açıdan haklı olduğu söylenen ve birçok şeye hakkın var denilen bir insanın şımarıklığı da görüldü zencilerde bu süreçlerde. Zenciler pozitif ayrımcılık nedeniyle kültürel açıdan daha da az uzlaşmacı oldular ve tavırlarında diğer kesimleri dışlayıcı ve uzaklaştırıcı davrandılar.

IRKÇILIK GÜNDELİK YAŞAMA HAKİM OLDU

Ben yıllardır nice kasa kuyruğunda beklemekte olan beyazların kendi aralarında dükkân sahibi zenci hakkında konuştukları korkunç şeyleri, yavaş sesle ettikleri küfürleri dinlemişimdir. Üstelik bu beyazlar çoğunlukla liberal kesimdendiler.

O ülkelere gidince birkaç şov seyredip birkaç da yemek yiyerek dönenler bunu göremez. Bunu görebilmek için hayatın içine gireceksiniz ve ortalama insanın hayatını paylaşacaksınız.

ZENCİ BEYAZ AYRIMI GÖRÜNÜR OLMAKTAN ÇIKTI AMA

Amerika'da bu tehlikenin olmadığını düşünenler hayli yanılıyorlar. Zenci beyaz arasındaki düşmanlıklar Amerikan toplumunda görünür olmaktan çıkarılmış ama daha da kötüsü içselleştirilmiştir, sessizleştirilmiştir, hem zenciler hem de beyazlar birbirlerinden aslında derinden rahatsızlar.

İşin özeti bu gibi konularda Amerika'yı örnek göstermek orada olanları örnek alalım demek büyük hatadır ve Türkiye'nin üstüne ilave ağır yükler getirmek demektir. Ee peki ne yapalım hiçbir şey yapmayacak mıyız sorusu da yersiz; hayır bunu söylemiyorum sadece yanlıştan yola çıkmayalım pozitif ayrımcılığın tarihsel sorunları da var bunu görelim o kadar...